Onderweg
in Engeland
Tussen Harwich en Hull (VK)
●
Citroën als kunst
●
Austin Seven als filmster
●
Rolls-Royces en Bentleys
●
Veel Land-Rovers
●
Japanse busjes
augustus en september 2023
Tussen kunst en kitsch
Drie weken trokken we door het Verenigd
Koninkrijk, te beginnen in Harwich en eindigend in Hull. Op het programma
stonden onder meer vier musea rond het thema vervoer en het bezoek aan een
autofabriek. Zie daarvoor de afzonderlijke reisverslagen. Zo tussendoor kwamen
we her en der wat bijzonderheden tegen, zonder dat het straatbeeld heel veel
verschilt van het onze.
 |
Kunst-bestelwagen
In het National Horse
Racing Museum in Newmarket verwacht je geen tentoonstelling over straatkunst en
toch was die er. En in een tentoonstelling over straatkunst - onder andere van
Banksy - verwacht je geen auto. En toch was die er. Midden in de zaal: een
beschilderde Citroën Berlingo. Als je goed kijkt, zie je dat er 200 ogen naar je
kijken. Kunst kijkt naar de bezoeker in plaats van andersom. Het werk is van My
Dog Sighs, in 2017 gemaakt voor een speciale tentoonstelling in het Coventry
Transport Museum. Door met zout water te spuiten, is de roest gecreëerd. Onder
de indruk? Niet echt. De maatschappij-kritische kunstwerken aan de wand waren
een stuk interessanter.
Kunstenaar My
Dog Sighs beschilderde een Berlingo.
Kunst kijkt de
bezoeker aan met 200 ogen.
De andere
kunstwerken waren een stuk interessanter.
In dienst van oorlog en vrede
In Bletchley Park werd tijdens de
Tweede Wereldoorlog hard gewerkt om de codeberichten van de Duitsers te
ontcijferen. De oorspronkelijke gebouwen zijn er nog steeds en vormen nu een
informatief en indrukwekkend museum. Achter het hoofdgebouw staat een garage met
een paar aan de historie gerelateerde auto’s. Een ervan is een Sunbeam Talbot
uit 1947, gebruikt in de film Enigma (genoemd naar de Duitse coderingsmachine
die in Bletchley werd gekraakt). Aan een originele auto bleek moeilijk aan te
komen. Daarom werd een naoorlogse sedan gekocht die voor de film
werd omgebouwd naar een cabriolet zoals die in de oorlogsjaren dienst deed.
De zijkanten van de spatborden zijn wit geschilderd en de koplampen voor het grootste deel afgedekt.
Dat was verplicht in die jaren.
Naast de Sunbeam staat een
Austin ambulance uit dezelfde film. Het is een zescilinder uit 1938. Een derde
auto is een Packard Six uit 1940. Het is er een uit de serie die destijds werd
aangekocht door de Secret Intelligence Service (MI6) om te gebruiken als mobiel
radiostation voor de communicatie tussen het hoofdkwartier en het veld.
 |
Een naoorlogse
Sunbeam is voor de film omgebouwd tot een cabriolet van in de oorlog.
Verplicht in
die periode: witte spatborden en bumper-uiteinden en bedekte koplampen.
Deze Austin
ambulance is gebruikt in de film Enigma.
Onder de
motorkap ligt een zescilinder motor.
De
inlichtingendienst kocht enkele Packards als verbindingswagen.
De typische
voorzijde van de Packard uit de jaren veertig.
Opmerkelijke Beetle
Een opmerkelijke auto aan
de Abingdon Road in Oxford: een
Volkswagen New Beetle omgebouwd tot pick-up. Het werk is mooi gedaan, maar de
ombouw is toch wel een verminking van het ontwerp. Opvallend is de auto in elk
geval wel en dat is waarschijnlijk precies de bedoeling. Het bedrijf dat in ramen en deuren doet,
trekt zo de aandacht. Zo'n laadbakje is bovendien erg handig als je een deurtje
wilt bezorgen. Of dat ook werkelijk gebeurt, kunnen we niet zeggen. Zoals het
hoort bij een pick-up staat de merknaam breed achterop. De standaard
achterlichten zijn vervangen door kleintjes, zo te zien afkomstig van Porsche.
Voor een New
Beetle, achter een pick-up.
Met zo'n auto
valt je bedrijf wel op. Hoewel... let je nog op de bedrijfsnaam of alleen op de
auto?
Rijdende reclamezuil
IJzerhandelaar en fietsenverhuurder. Zo presenteert ondernemer Hartwells
zich op de zijkanten van de bestelwagen in het
supertoeristische Bourton-on-the-Water in de Cotswolds. Als rijdende
reclamezuil staat een Morris Minor Van voor de deur. Nog met oude
zwarte nummerplaten. Maar het is niet alleen statische reclame. Het wagentje
wordt ook nog (dagelijks) gebruikt om spulletjes te brengen en te halen.
De Morris Minor is natuurlijk hét vervoermiddel voor de Britten in de naoorlogse
periode na 1948. Zo her en der kom je er nog wel eens een tegen, in goede of
veel minder goede staat zoals in Ashbourne.
Fietsenverhuur,
souvenirs en ijzerwaren: de bezigheid van winkelier Hartwells.
De oude Morris
wordt nog geregeld gebruikt.
Elders een
vierdeurs Minor, bepakt en bezakt, maar niet in al te beste staat.
Werkpaarden en luxe paarden
Op één dag aan de andere kant van de Noordzee zie je meer Land- en Range Rovers
dan bij ons in een hele week, misschien wel een maand. Op het platteland vooral de vertrouwde Defender
als werkpaard,
in de steden de luxere varianten. De nieuwste modellen van Defender en Range
Rover inbegrepen.
Bij een garagebedrijf in Bourton-on-the-Water draait het vooral om de
werkpaarden. Het heeft zich helemaal
gespecialiseerd in het merk. Zo te zien is het geen officiële dealer, maar wel een
bedrijf voor klanten die de Land-Rover in hun hart hebben gesloten. Eén etalage
staat vol met een hele serie schaalmodellen van Corgi. In de andere liggen onderdelen met daartussendoor een enkel klein autootje.
En als verstekeling een oud typebordje van het merk Alvis. Voor de
deur staat een Land-Rover die uit de modder lijkt te zijn gekropen, maar zo
is geverfd.
Typisch plaatje
voor het binnenland van Engeland: heuvels en een Land-Rover.
Deze garage
heeft zich gespecialiseerd in Land-Rover.
Geen modder,
maar een bijzondere beschildering.
Voor alle
soorten Land-Rover in het klein kun je hier ook terecht.
Tussen de
(oude) accessoires en onderdelen een oud naamplaatje van Alvis.
Voor de deur
een aantal klassieke Defenders en voorlopers daarvan.
Het nieuwste
model Defender, met als accessoire een trapje om op het dak te komen.
Een luxe
verlengde versie van de Defender langs een straat in York.
Het nieuwste
model Range Rover in de uitvoering met lange wielbasis.
Boven en onder:
nog een nieuwe, luxe Range Rover met helemaal gladde carrosserie.
Een golf aan Mini's
Zoals bij ons een Volkswagen Golf of Peugeot 308 geen bijzonderheid is, zo
gewoon is de Mini in het Verenigd Koninkrijk. Alle soorten en generaties zijn
vertegenwoordigd. Anders dan bij ons is wit de meest gekozen kleur, hoorden we
tijdens een rondgang door de Mini-fabriek in Oxford (lees ook het afzonderlijke
verslag daarover). Hieronder zomaar wat Mini's die we tegenkwamen. Overigens
staat in 2023 de Mini op de 9e plaats van meest verkochte modellen in het VK.
Koploper is de Ford Puma, gevolgd door de Vauxhall Corsa, de Tesla Y, Nissan
Qashqai en Hyundai Tucson.
Een Mini
Countryman.
Een oude en
nieuwere generatie Mini.
Voor Engeland
is de cabriolet niet de meest praktische versie.
Ontvangshal
voor een bezoek aan de Mini-fabriek in Oxford.
Internationaal georiënteerd
We zijn doorgereisd naar het chique Cheltenham, waar een man zijn Lancia Fulvia
Coupé
staat te poetsen. Het is net als
met eigenaren van honden: het lievelingsdier is een goede aanleiding een praatje
te maken. De man is van Ierse afkomst, hier neergestreken, maar woonde eerder korte tijd in Rotterdam. Hij denkt
er wel eens over na om naar ons land te emigreren. Hij houdt van Nederland, het land met
- naar zijn beoordeling - de goede wegen. De betere wegen, wel te verstaan. De Lancia heeft
hij van Zweden naar Engeland gereden. De auto heeft dringend behoefte om overgespoten te worden,
vertelt hij. Dat hadden we ook al geconstateerd. Het
stuur links, vindt hij dat geen bezwaar? Is dat niet lastig in een parkeergarage? Nee
hoor, want daar komt hij
nooit.
Uit Zweden naar
Engeland en misschien ooit naar Nederland: Lancia Fulvia Coupé.
Het lakwerk is
niet onberispelijk. De eigenaar denkt aan overspuiten.
Seven als filmster
Voor het Queen’s Hotel in Cheltenham
staat een gele Austin Seven van begin jaren dertig. Als we een fotootje willen
maken, wordt ons gevraagd door te lopen. Niet dat een foto het probleem is, maar
we staan in beeld. Er worden namelijk filmopnamen
gemaakt. De cameraman maakt via de zijspiegel een opname van de man en vrouw die erin zitten.
Ze dragen kleding die past bij het autootje. Een man met vlinderdasje staat te
kijken. Het blijkt de eigenaar van de Austin te zijn.
Hij heeft zijn wagen uitgeleend voor de film. Thuis heeft hij er meer, ook
oudere modellen van begin jaren twintig. Allemaal Austin Sevens. Het was destijds de eerste klassieker
waarmee hij in aanraking kwam. Liefde op het eerste gezicht, zo gezegd.
Als de opnamen klaar zijn, stapt hij zelf achter het stuur. De vrouw in oud
kostuum mag blijven zitten, de man loopt naar zijn Ford Fiesta en rijdt voor de
Seven uit naar de volgende opnameplaats. De eigenaar zwaait ons toe en het gele autootje gaat uit
beeld. Zelfs na enige tijd is het nog te ruiken.
 |
Even doorlopen
graag, anders sta je in beeld.
Filmopname met
een Austin Seven uit 1933 als middelpunt.
Na afloop
kruipt de eigenaar zelf achter het stuur.
Op weg naar een
volgende set.
Luxe gasten
Voor hetzelfde hotel staat een dag eerder een Bentley Continental Drophead Coupé
van begin jaren zestig. Het is duidelijk een auto van een liefhebber die haar in
zo goed mogelijke staat wil houden. (Een auto is voor een Engelse liefhebber
vrouwelijk, een ‘she’.)
Cheltenham heeft niet de uitstraling het armste deel van het Verenigd Koninkrijk
te zijn. Het kan je gebeuren op één dag enkele Bentleys of Rolls Royces tegen te
komen, onderweg of gewoon langs de kant van de straat geparkeerd.
Alsof het heel
gewoon is: een Bentley Continental Drop Head Coupé voor het hotel.
Ze ziet er goed
verzorgd uit.
Niets
bijzonders hier in Cheltenham: Bentley langs of op de stoep.
Een Rolls-Royce
bij het plaatselijk park.
Je ziet
dergelijke modellen hier minder vaak dan in Londen.
Een appartement
met zo'n uitzicht; wat wil je nog meer?
Bepaald geen
auto voor een goedkoop buurtje: een McLaren.
Taxi's op leeftijd
De speciaal voor Londen geproduceerde taxi kun je ook elders in het Verenigd
Koninkrijk tegenkomen. Opmerkelijk: in de ene stad zie je er geen één, in de
andere (zoals Coventry) juist heel veel. Langzamerhand begint ook de
elektrische taxi onderdeel van het straatbeeld te worden.
Een taxichauffeur komt een gast ophalen
bij ons hotel in Oxford. Hij rijdt nog een dieselversie van een paar jaar oud.
Denkt hij over een elektrische? Volgend jaar misschien, geeft hij aan. Nog even
sparen. In de tussentijd dieselt hij gewoon
door. Zo'n taxi kan trouwens lang meegaan. Het model van vóór 2007 kom je nog
geregeld tegen.
In Oxford: een
taxi die voor 2007 is gebouwd, herkenbaar aan de kleine grille.
Deze chauffeur
in Oxford denkt erover om volgend jaar op elektrisch rijden over te stappen.
De elektrische
taxi begint tot het straatbeeld te horen.
Busje komt zo
In oude drukke steden als Cambridge en Oxford komen steeds meer elektrische
bussen. De bus-intensiteit is hoog. Vaak hoef je maar kort te wachten. Dan zijn
het veelal ook nog dubbeldekkers met een grote capaciteit. Het busvervoer is
verregaand geprivatiseerd, dus kennelijk kan het uit.
In York zagen we een oude Routemaster, gemaakt tussen 1954 en 1968. Een
klassieker dus inmiddels. Niet meer voor gewoon busvervoer, maar als speciale
attractie: The Ghost Bus Tours.
In het plaatselijk museum over de historie van Oxford staat een model van
een nog oudere bus, gemaakt van hout. De bus maakt reclame voor Morris, het
automerk van de stad.
Met de bus van
het hotel naar het centrum van Cambridge en ook weer terug.
Een griezelbus
in York als attractie.
Speelgoed in
het kleine stadsmuseum van Oxford.
Beschermde koplampen
Buxton is niet alleen een vakantiebestemming voor buitenlanders zoals wij, maar
ook voor de Britten zelf. Een mooie tussenstop voor een rit door de fraaie
omgeving. Een Brits echtpaar (nou ja, een man en vrouw, naar de wettelijke
status van de relatie hebben we niet gevraagd) met een goed verzorgde MG B zoekt
naar een parkeerplaats en zet daar de klassieker neer. Opvallende details zijn
de roostertjes voor de koplampen ter bescherming tegen steenslag en de
spatlappen bij de voorwielen met daarop het MG-vignet en de letters MG B. Ook de
sportspiegels passen bij die tijd.
Toeristen uit
het VK komen in de vakantieperiode naar een plaatsje als Buxton in het Peak
District.
Een fraaie MG B,
nog niet met die lelijke rubberen bumpers van een paar modeljaren later.
Inzet: de
beschermde koplampen. Op de achtergrond een moderne Maserati coupé.
Gewoon op straat
Ons moderne, aantrekkelijk en sfeervol ingerichte appartement in Windermere werd
verhuurd inclusief parkeerplaats. In dit drukke stadje met veel te veel auto's
is dat een prettige bijkomstigheid. De eigenaar van de Rover 3,5 Litre Coupé (in
kennerskringen aangeduid als de Rover P5) bij het pension aan de overkant van de
straat had niet zo'n privilege. Hij moest de auto gewoon op straat (en half op
de stoep) parkeren en steeds maar weer hopen dat er plek zou zijn. De Rover zag
er als nieuw uit met fraaie witleren bekleding. Mooie details zijn de grijze
biezen op de flanken en de blauwe op het dak, net boven de regengoot. Dat
noemen we nog eens klasse! Om zijn kostbaarheid te beschermen, zette de eigenaar
er een groot stuurslot op dat 's ochtends voor vertrek in de kofferbak werd
gelegd.
Als nieuw:
Rover 3,5 Litre vierdeurs Coupé.
Werkeloos
smetteloos en in een schitterende kleurcombinatie.
Niet iedereen
heeft bij het appartement een eigen parkeerplek.
Aziatische exoten
Verschillende keren
kwamen we personenbusjes tegen die bij ons onbekend zijn. Het ging om modellen
van de Japanse merken Toyota en Nissan. In Japan wordt ook links gereden, dus
het stuur zit voor de Britten aan de goede kant. Vermoedelijk gaat het om grijze
import, dus buiten het reguliere dealercircuit om.
Vanuit Korea komen de Genesis - het luxemerk van Hyundai - en SsangYong, twee
modellen die je ook niet iedere dag ziet.
Een Toyota
Estima, gezinswagen uit Japan.
Dit model werd
tussen 2006 en 2019 geproduceerd.
Toyota Alphard
in een garage in Coventry.
Met een
voorspoiler en zijskirts!
De Nissan Elgrand
is ook zo'n Japans mini-busje.
Een Genesis SUV,
het luxemerk van Hyundai.
Ssang-Yong
Rodius, met merkwaardig vorm gegeven achterste zijruiten.
Onvervalste kitsch
Begonnen we dit overzicht met kunst,
we eindigen met kitsch. Daar is geen twijfel over mogelijk. Het ziet er van een
afstandje uit als een klassieker, maar is dat duidelijk niet. Hotel en
restaurant The Bell in Bourton-on-the-Water weet er wel aandacht mee te trekken
en zo reclame mee te maken. Hopelijk zijn de
kamers van betere kwaliteit en smaakvoller!
Tot slot een camper langs de kant van de weg in Windermere. Kunstzinnig en
eigenzinnig.
Kitsch met een
grote K. Niets klassieks aan.
Een vrolijke
beschilderde kampeerwagen in Windermere.
De muizen
ontsnappen zonder dat de poes het in de gaten heeft. Een auto om bij te
glimlachen.
Een groene
Mini. In de letterlijke zin!
 |
Tijdreis met een grote glimlach
In het Cotswold Motoring Museum in
Bourton-on-the-Water kom je ogen tekort en
verschijnt geregeld een glimlach op je gezicht.
september 2023 |
 |
|