 Oldtimerdag 2009 Zoetermeer (NL) ● Jaarlijkse bijeenkomst klassiekers ● Impressie van auto's en eigenaren ● Old timers en young timers ● Oude hulpverleningsvoertuigen mei 2009 |
|
|
Een
bezienswaardig allegaartje
Het is een traditie geworden, de oldtimerdag
die de winkeliersvereniging van de Zoetermeerse Dorpsstraat jaarlijks organiseert.
Zaterdag 16 mei 2009 was het weer zover. Liefhebbers tonen er hun auto's en andere liefhebbers komen ernaar
kijken. De organisatie doet niet moeilijk. Elke klassieker is welkom, of het nou
een model van tachtig jaar oud of een 'young timer' is. Zoveel zielen, zoveel
vreugd. Het resultaat is een bonte stoet gemotoriseerde vierwielers. Geen
exclusiviteiten weliswaar, maar niettemin een bezienswaardig allegaartje.
De dag bestaat uit een toerrit door de omgeving en een presentatie van het vele
huisvlijt. Want bijna elke bezitter is zelf aan de slag geweest om de auto in
toonbare staat te maken of te houden.
"Twaalf jaar werk", verklaart de
bezitter van een donkerrood met zwarte Mercedes-Benz 170S als reactie op de vele
complimenten van de omstanders. Hij kocht de auto als wrak. Nu is het één van de
mooiste modellen van de dag. Bijna te mooi om te gebruiken. "Een auto is om mee
te rijden, daar doe je het voor", vindt hij. Vorig jaar reed hij ermee, als
kroon op het werk, naar het Mercedes-museum in Stuttgart. De auto had moeiteloos onderdeel kunnen zijn
van deze verzameling, zo mooi is het opknapwerk uitgevoerd. Perfectie lijkt de
maatstaf te zijn geweest. De auto
is van 1950, maar heeft nog vooroorlogse lijnen. De 'losse' koplampen zouden
snel daarna uit de mode raken. Op de zijkant zit een klein geboortebewijs: een
metalen plaatje dat aangeeft dat de auto destijds in Sindelfingen is gemaakt.
Daar staat de grootste Mercedes-fabriek van Duitsland, al bijna honderd jaar.
Met als startnummer 91 zoekt de Mercedes nog even plaatsje op het
parkeerterrein. De zon priemt zich af en toe door het wolkendek heen en maakt de
rode kleur extra briljant.
 |
 |
Puntgaaf: deze Mercedes-Benz 170S. Alleen de oranje richtingaanwijzers zijn er later op gezet om ermee te mogen rijden.
 |
De twaalf jaren werk is eraan af te zien. Alles is even gaaf. Misschien nog wel mooier dan destijds.
 |
 |
Op de kofferklep de ster met daaronder de typeaanduiding. Een plaatje op de zijkant verraadt de geboorteplaats: Sindelfingen.
Trots
Even verderop treffen we de eigenaar van een DKW F93. Hij is niet minder trots,
maar heeft in zijn DKW heel wat minder uren gestoken. Twee jaar geleden kwam hij
de auto bij toeval op het spoor. Iemand sprak hem aan over zijn klassieke Opel
Kadett Coupé LS van 1969 en vertelde dat hij nog een oude DKW wist te staan.
"Mijn interesse was meteen gewekt toen ik hoorde dat de auto te koop stond". De
eerste aanblik was niet meteen overweldigend. Op de auto lag een vingerdikke
laag stof en vuil. Die bleek echter als beschermlaag te hebben gewerkt. Het
koetswerk was goed geconserveerd. "Het is nog de originele lak", licht hij toe.
Alleen bij de bumpers was nog wat werk te doen.
De DKW behoeft wat extra zorg. Je kunt er niet zo mee naar de pomp rijden. De
tweetaktmotor gebruikt mengsmering. "Die maak ik zelf door olie en benzine in de
juiste verhouding te mengen". Gelukkig volstaat normale loodvrije benzine, dat
wel. Als hij even later de sleutel omdraait, pruttelt de driecilinder als een
zonnetje. De fabrikant beweerde destijds dat zo'n driecilinder tweetakt
eigenlijk net zo rustig loopt als een zescilinder viertakt. Vandaar de
aanduiding 3=6, met een goudkleurig logo op het dashboardkastje aangebracht. Van
dit model zijn er niet zoveel gemaakt. De DKW is een duurdere versie
met neerdraaibare achterste zijruiten. Feitelijk is het een hardtop. Anders dan
bij eerdere series van het model scharnieren de deuren aan de voorzijde. De auto
heeft nog niet de panoramische voorruit die enkele jaren later in de mode kwam.
 |
 |
De DKW 3=6, zonder middenstijl, dus feitelijk een hardtop.
 |
Een eenvoudig, metalen dashboard met in het midden een staande achteruitkijkspiegel.
 |
 |
De auto verschijnt probleemloos en zonder de beruchte blauwe walm van een tweetakt aan de start van de toerrit.
 |
 |
Een gesprek over deze Kadett LS was de aanleiding voor de koop van de DKW.
Liefhebbers
Het Zoetermeerse evenement brengt vele soorten liefhebbers bij elkaar. Sommige houden
van exclusieve sportwagens, andere juist van vroegere alledaagse familiewagens.
Voor de hobby maakt het niet uit, voor de nauwgezetheid van het opknappen
evenmin. Net als de rood-zwarte Mercedes trekt een gebroken witte Renault Dauphine de
aandacht vanwege de vlekkeloze uitvoering. Destijds waren de auto's berucht om
hun roestvorming. Mede daardoor werd de export naar de Verenigde Staten een
ramp. Maar deze liefhebber heeft het roestspook weten te bedwingen. Een stuk
historie wordt zo levend gehouden. De Dauphine was met zijn elegante lijn een
succesvolle auto, al was de wegligging door de motor achterin niet ideaal.
Roosters bij de achterdeuren moesten zorgen voor voldoende toevoer van koellucht
voor de motor.
De Dauphine doet mee aan de toerrit. Een even verderop geparkeerde Renault 4CV
laat die opdracht aan zich voorbij gaan. Misschien heeft de eigenaar niet meer
zoveel lol in zijn auto, want achter de voorruit ligt een kartonnetje met daarop
"Te Koop" en een 06-nummer. De 4CV ziet er mooi uit en is een symbool van de
Franse (auto)historie. Tussen 1947 en 1961 maakte het wagentje de Franse
bevolking mobiel, zoals de Fiat 600 dat in Italië deed en de Kever in Duitsland.
 |
Een werkelijk schitterend opgeknapte Renault Dauphine, zonder een enkel roestplekje. Dat was destijds uniek.
 |
 |
Ronde lijnen domineren het profiel. De Dauphine was bepaald een populair model tussen 1956 en 1967.
 |
 |
Achter de voorste nummerplaat huisde het reservewiel. De nummerplaatverlichting achter zat midden op de nummerplaat.
 |
 |
Let op de bevestiging van de velgen, de banden met witte vlakken en het parkeerlicht: achter rood, voor wit.
 |
 |
De getoonde versie is één van de vroegere modellen.
 |
 |
Het technische concept van de Dauphine borduurde voort op de 4CV, in 1947 uitgebracht.
Kever
Sprekend over de Volkswagen Kever: van de 21 miljoen verkochte exemplaren
rijden er nog altijd een fors aantal rond. Het is dan ook niet verwonderlijk dat
je er bij bijeenkomsten als deze één of meer tegenkomt. Een Kever is eigenlijk
zo vertrouwd dat hij weinig aandacht trekt. Behalve als de eigenaar zijn
klassieker heeft opgetuigd met verschillende opvallende accessoires, zoals een skihouder, een extra bagagerek, een
zonneklep of kapjes boven de koplampen. Het NL-plaatje geeft aan dat het om een
model uit 1969 gaat.
Ooit was de Kever ook de inspiratiebron voor de allereerste Porsche. Het model
356 van eind jaren veertig was onderhuids op Kever-techniek gebaseerd. Het
succesvolle sportwagenmerk ging daarna de techniek en het koetswerk verder
verfijnen. Dat het resultaat er mocht zijn, bewijst een glimmend zwarte 1600
Super.
 |
 |
In de winter was de luchtgekoelde motor een uitkomst. Met deze beugels kon je zelfs ski's vervoeren.
 |
 |
Voor de zomertijd bood een zonneklep uitkomst. Niet standaard uiteraard, net zo min als de kappen bij de koplampen.
 |
 |
Porsche 356 met een grotere motor dan oorspronkelijk, namelijk maar liefst 1600 cc.
 |
 |
De auto van deze liefhebber heeft bijzondere reflectoren boven de (kleine) amandelvormige achterlichten.
Amerikanen
Niet alleen Porsches, ook Amerikaanse auto's hebben nooit over belangstelling te
klagen. Dan maakt het niet uit om wat voor model het gaat: een "hoge hoed" uit
de jaren twintig of een "slee" van dertig jaar daarna. Hun vinnen en
grote vlakken metaal trekken direct de aandacht. Ook de ronde modellen uit de jaren veertig zorgen
voor bewonderende blikken, net als de gespierde exemplaren uit de jaren
zeventig. Mustang, Thunderbird, Corvette en Pontiac GTO: het zijn allemaal
begrippen geworden die ook de niet gespecialiseerde liefhebber kent. Een parade
als deze is een mooi moment om je liefde ook aan anderen te laten zien. Enkele
modellen doen mee aan de rit, een paar andere houden het liever bij een
statische aanwezigheid. Eén van de opvallendste Amerikanen is een Chevrolet
Pick-up, voorloper van het type auto dat afgelopen jaren in Amerika uitgroeide
tot het modale vervoermiddel. Opmerkelijke details zijn de mooi afgeronde cabine
met hoekraampjes en de zonneklep boven de voorruit.
 |
 |
De A-Ford was de oudste deelnemer aan het evenement. Hij komt vaker bij bijeenkomsten (foto rechts).
 |
 |
Een Buick Eight, een reusachtige coupé met relatief erg weinig binnenruimte. Maar wel veel aanzien!
 |
 |
Juist de achterkant beklemtoont de afmetingen van het model. Voor Europese begrippen zijn het reuzen van de weg.
 |
Een klassieke Dodge Coronet 1952 geparkeerd in de Dorpsstraat. Op deze dag mag dat.
 |
 |
Let op de motorkapmascotte van deze Dodge.
 |
 |
De Amerikanen zijn direct aan hun uiterlijk te herkennen. Rechts het opvallende reservewiel van een Ford Thunderbird.
 |
 |
Niet alleen personenwagens zijn welkom. Deze Chevrolet Pick-up misstaat niet in het gezelschap.
 |
 |
Een verhuurbedrijf presenteert een selectie van zijn trouwauto's, waaronder deze Chevrolet Impala SS Convertible.
 |
 |
Niet minder imposant is deze Cadillac met zijn reusachtige vinnen.
 |
Dashboard van de Caddillac. Al even overdadig vormgegeven als de buitenzijde.
 |
 |
Een Pontiac GTO die het merk het stoere imago gaf waarvan niets meer is overgebleven. Binnenkort bestaat Pontiac niet meer.
 |
 |
Zo'n oranje 'monster' krijgt natuurlijk veel aandacht. Rechts: let op het indrukwekkende front.
Trouwauto
Veel klassieke Amerikanen doen dienst als trouwauto. Een verhuurbedrijf laat een paar
mogelijkheden zien in de vorm van een open Chevrolet of gesloten Cadillac. Maar
wie kiest voor chic, komt al snel uit bij een Rolls-Royce. "Wat voor een model is dit?",
vraagt een belangstellende. "Een Rolls-Royce", is het antwoord van de
chauffeur die het slagschip net even een stukje heeft verplaatst. Voor de meeste
bruidsparen is zo'n antwoord toereikend, maar als je liefhebbers in de buurt
hebt, kom je er niet mee weg. De grijs met rode limousine is een zescilinder Rolls-Royce Silver Wraight van 1956,
weet hij eraan toe te voegen. Dat cilinderaantal krijgt een extra accent,
omdat men bij een Rolls-Royce meestal aan acht cilinders denkt. Een andere
bijzonderheid is de geknielde uitvoering van de Spirit of Ecstacy op de
radiator.
Naar hedendaagse maatstaven zijn de achterlichten belachelijk klein,
niet zo heel veel groter dan het beroemde beeldmerk in het midden van de
achterbumper. Tussen voorbank en achtercompartiment zit een glazen
scheidingswand, die vandaag de dag natuurlijk niet meer wordt gebruikt. In
vroeger jaren konden de passagiers met elkaar spreken zonder dat de chauffeur
meeluisterde. Want een Silver Wraight reed je natuurlijk niet zelf!
Voor minder veeleisende klanten biedt de verhuurder ook een Bentley aan. Een
gewone, als dat woord tenminste op een dergelijk merk van toepassing is. Om de
hoek heeft een particulier zijn Silver Shadow geparkeerd. Helemaal vlekkeloos is
de auto niet. Een roestplekje her en der bewijst dat de roem weliswaar
onsterfelijk is, maar de bijbehorende producten niet helemaal.
 |
De Silver Wraith is een gigantische auto, maar heeft toch slechts zes cilinders.
 |
 |
Naar huidige begrippen heeft de auto opmerkelijk kleine achterlichten.
 |
Leer en hout, hoe kan het anders.
 |
 |
Een geknielde Spirit of Ecstacy en het beroemde beeldmerk met de twee R'en midden op de achterbumper.
 |
Een Bentley S-Type in uitmuntende staat.
 |
 |
Een Rolls-Royce Silver Shadow van tweede helft jaren zestig is inmiddels natuurlijk ook een klassieker.
 |
Ruzie
Als we even stilstaan bij
één van de geparkeerde Dafjes, vangen we op dat er ruzie is binnen de club
enthousiastelingen van ons vaderlandse automerk. Aard en omvang blijven
onduidelijk, maar de eigenaar van een mooie 55 laat weten 'gebrouilleerd' te
zijn met de Daf Club Nederland. De wond is kennelijk nog vers, maar behoorlijk
diep. "Gelukkig heb ik gisteren de stickers van de club nog van de achterruit
kunnen halen", legt hij zijn buurvrouw Daf-bezitter uit. Zij behoort kennelijk
ook tot de schare gebrouilleerden en onderschrijft de wijsheid van zijn
beslissing. In plaats van de ongewenste sticker zit
er nu een plakplaatje van een een ander club op het achterdeksel. "Wel een
rare plek", krijgt hij te horen. Hij spreekt het niet tegen en legt eerlijk
uit: "Onder de sticker zit een
roestplekje. Het was te kort dag om het nog te repareren. Dat doe ik later wel.
Maar voor vandaag moest ik het toch even snel wegwerken". Natuurlijk, een
liefhebber toont zijn geliefde van de beste kant. Dat mag, want verder ziet de
auto er tot in de puntjes verzorgd uit.
Tot welke groepering de liefhebbers van de andere aanwezig Dafjes behoren,
hebben we maar niet gevraagd.
 |
 |
Deze Daffodil is modieus in twee kleuren blauw uitgevoerd.
 |
Extra luxe: de auto heeft een vouwdak.
 |
 |
Een Daf 55 Coupé wacht op de beurt om te starten aan de toerrit.
 |
 |
Twee originele kleuren uit het aanbod in de jaren zeventig. Het gaat in beide gevallen om de laatste modellen van Daf.
 |
 |
Het topmodel van Daf, een 66 Marathon Coupé met 1300 motor, te herkennen aan de zilveren streep en extra lampen.
Thema
De winkeliersvereniging geeft de jaarlijkse oldtimerdag altijd een speciaal thema mee. Dit jaar was dat
hulpverlening. Zo heel veel houdt het allemaal niet in, leert de ervaring van de
afgelopen jaren. Het is vooral een accentje. Maar daardoor komen er wel weer wat
bijzondere modellen. De civiele
hulpverlening kreeg vorm via een indrukwekkende International brandweerwagen,
een oude politie-Porsche en een auto uit de historische collectie van het Rode
Kruis. Verder waren er enkele militaire voertuigen, waaronder een originele, compleet
uitgeruste Jeep en een door Minerva in België gemaakte Land-Rover. De berijders
van de Jeep hadden zichzelf van een bijpassende outfit voorzien.
Je bent enthousiast of je bent het niet, nietwaar?
 |
 |
Ford Transit Ziekenwagen, een auto uit de historische collectie van het Rode Kruis.
 |
 |
Een verder weinig spectaculaire VW Transporter van de Duitse brandweer.
 |
Een oude politie-Porsches uit de tijd dat de KLPD nog gewoon Rijkspolitie heette. Het oranje is wat verkleurd.
 |
 |
De Targa had in deze uitvoering in plaats van een grote achterruit een plastic hoes.
 |
Een brandweerauto van het Amerikaanse merk International.
 |
 |
Op verschillende fronten week de Belgische Minerva af van de originele Land-Rover.
 |
 |
In Nederland kom je een dergelijke auto niet vaak tegen.
 |
 |
Geen enkele luxe aan boord; alleen het allernoodzakelijkste instrumentarium.
 |
 |
De berijders van deze Jeep hadden zich aan de auto aangepast. Let op de gigantische antenne.
 |
 |
De originele Willys Jeep had een volle bepakking.
Sportwagens
Verschillende liefhebbers zijn jaar na jaar van de partij. Verscheidene
Britse sportwagens hebben we ook in eerdere edities van de manifestatie kunnen
bewonderen. Ze trekken altijd veel bekijks en dat is niet verwonderlijk. Een MG
A en B of een Triumph TR spreken altijd tot de verbeelding. Al helemaal als een
luxe picknickmand op het extra bagagerekje achterop een plaatsje heeft gekregen.
Aangepaste kleding hoort bij het uiterlijk van de liefhebber. Als het weer zich
van de beste kant laat zien, is een toertocht met de kap open natuurlijk het
summum. Dáár doe je het allemaal voor. En wil je vooral anderen van je hobby
laten meegenieten, dan parkeer je de auto de hele dag op één van de aangewezen
plaatsen. Bewonderende blikken doen immers ook veel.
 |
 |
Britse klassiekers zoals een MG A krijgen altijd weer veel aandacht.
 |
De picknickmand en bijpassende hoedjes zijn vanzelfsprekend.
 |
 |
Een Triumph TR4 gaat van start. Het dak open, hoewel de thermometer niet veel meer dan 15 graden aangeeft.
 |
 |
Bij een Britse klassieke sportwagen (weer een TR4) hoort natuurlijk een houten dashboard.
 |
 |
De Austin Healey staat de hele dag te pronken. Let op de extra luchtinlaat op de motorkap.
 |
 |
Draadspaakwielen geven een extra sportief accent, maar zijn door de vleugelmoeren wel gevaarlijk.
 |
Morgan is altijd een bijzonder automerk geweest. Deze driewieler had de motor open en bloot aan de voorkant.
 |
 |
Jammer genoeg stond de auto wat verscholen in een zijstraatje. Zo´n bijzonderheid verdient een betere plek.
 |
 |
Een bijzondere vooroorlogse Rover met opmerkelijk lange wielbasis.
 |
Jeugdjaren
Wat heet klassiek? Een auto van dertig of veertig jaar oud is ook al een
krasse dame of heer en komt bij een bijeenkomst als deze zeker tot zijn recht.
Verschillende auto's brachten vele bezoekers weer even terug in hun jeugdjaren.
Een luxe BMW van toen valt nu op door zijn eenvoud, het bruin van een Mini (aan
binnen- en buitenkant) verwijst direct naar de jaren zeventig en een Rover 3
Litre Coupé onderstreept dat de nieuwe mode van vierdeurs coupés al heel lang
geleden is uitgevonden. Een Fiat met middenmotor is inmiddels ook een
bezienswaardigheid. En dat het gebruik van lichte materialen van deze tijd zou
zijn, is regelrechte onzin. Het al lange tijd overleden merk Panhard bracht in
de jaren vijftig auto's van aluminium. De Dyna had maar twee cilinders, maar was
een volwaardige familiewagen die ook nog eens een behoorlijke topsnelheid kon
halen. Elk jaar is één zo'n auto van de partij. Ook dit jaar weer. Ieder jaar
weer is de aanloop groot en doet de liefhebbende eigenaar zijn verhaal. Zijn
auto past perfect bij dit bezienswaardige allegaartje dat de winkeliers ons
opdienen.
■
 |
 |
De BMW 2000 was destijds een luxe wagen, maar ziet er nu eenvoudig uit.
 |
 |
De ti sloeg op extra vermogen, bij de luxe versie plakte men er gewoon ´lux´ aan vast.
 |
 |
Lancia 2000 Coupé met Italiaans mooie lijnen en de "handtekening" van ontwerper Pininfarina op de flanken.
 |
 |
Zo maak je zelfs van een buitenspiegel en van lampen vormgevingstechnische hoogstandjes.
 |
 |
Inmiddels een klassieker, een originele Mini, nog met kleine wielen.
 |
 |
Bij de Rover 3 Litre Coupé werden de sierbiezen met de hand geschilderd.
 |
 |
De ruitenwissers gingen over de raamlijsten heen en lagen op de carrosserie. Rechts de bijzondere lichtopstelling.
 |
 |
De Italiaan Michelotti tekende voor het koetswerk van de Triumph Herald, voor velen ook een jeugdherinnering.
 |
 |
Bertone ontwierp de Fiat X 1/9 met overduidelijke wigvorm en motor middenin.
 |
 |
Geen young timer, maar een old timer: deze Fiat 500C Topolino van midden jaren vijftig.
 |
Deze Panhard Dyna Z is een vaste gast van de jaarlijkse manifestatie (► Grotere foto's van deze Panhard)
 |
 |
Met zijn alumunium koetswerk en bijzondere vorm is de auto voor velen een bezienswaardigheid.
 |
 |
Een prachtig opgeknapte Opel Blitz vrachtwagen is misschien wel net zo mooi als een klassieke sportwagen.
 |
Zelfs de snackbar was in stijl: een oude Mercedes-Benz chassis-cabine met opbouw.
|
Bekijk ook: |
|
|
 |
De voorspelbaarheid van een
traditie mei 2019
|
 |
 |
Het enthousiasme is zeker echt
|
 |
 |
Ieder zijn liefde mei 2016
|
 |
|
|
Geen dak boven je hoofd mei 2014 |
 |
 |
Een vleugje Amerika |
 |
 |
Engelse auto's in het zonnetje |
 |
|
|
Kijken en bekeken worden |
 |
|
|
Pronken en kijken in Zoetermeer
mei 2007 |
 |
 |
Bekende oudjes en
buitenbeentjes mei 2005
|
 |
|
|
|
|
|
|