Swedish Collection

Baarn (NL) 


 
●  Hobby van een bijzondere ondernemer
●  Alleen bijzondere versies tellen
●  Van Kattenrug tot S80
●  Verlengde en open varianten
●  Koninklijk en communistisch
►zie ook vervolgbezoek maart 2011

december 2010
 

Exclusieve Volvo's tussen de bomen  

Een collectie van meer dan tachtig Volvo’s, stuk voor stuk modellen met een bijzonder verhaal en voor het merendeel uniek. Dat is één van de passies van ondernemer, bomenexpert en levenskunstenaar Hans Blokzijl. De verzameling is ondergebracht in een speciaal gebouw op zijn terrein. Het is geen openbaar museum, maar voor bijzondere gasten gaat de deur van het slot. Het is dan een voorrecht zo’n gast te zijn. Blokzijl houdt namelijk van bomen, van Volvo’s, van zijn sigaartje, maar nog het meest van contacten met mensen, zeker als ze iets van zijn passie delen. Een verslag van een bijzondere ontmoeting.

 

Het Bomencentrum en Groene Paviljoen in winterse sferen (foto's: Bomencentrum).

De aanleiding voor het eerste contact is zakelijk: een vergadering in Het Groene Paviljoen, onderdeel van het Bomencentrum aan de rand van Baarn. De locatie is midden in het land, gemakkelijk bereikbaar, heeft goede parkeervoorzieningen en daarom geschikt voor de bijeenkomst. Het is ook een bijzonder gebouw in een mooie omgeving, is de deelnemers tevoren verteld. Dat is niets teveel gezegd, al is het groen door het seizoen deels vervangen door bruintinten.
De man achter dit centrum en deze bijzondere vergaderfaciliteit is ondernemer Hans Blokzijl. Hij beheert een kwekerij van unieke bomen en handelt erin. Naar eigen zeggen is hij als zakenman altijd geïnteresseerd geweest in niches van de markt. Serieproducten laat hij aan anderen over. Wie een jong boompje in zijn tuin wil hebben, moet maar naar het tuincentrum gaan. Als je op zoek bent naar een dertig jaar oude eik of een rijtje tien meter hoge bomen voor je oprijlaan, ben je aan het goede adres. Blokzijl - “Ik ben Hans” - is bomenexpert. Niet alleen weet hij alles van hun eigenschappen, hij deelt bomen bovendien in naar hun karakter. In het centrum is zelfs een gids te koop die geboortedata van mensen koppelt aan een bepaalde boomsoort. Ben je achter in september jarig, dan heb je het karakter van een hazelnootboom.
 

Zo zien het centrum en het paviljoen er in "groene jaargetijden"uit (foto's: Bomencentrum).

Organisch
Het Groene Paviljoen is het opvallende visitekaartje van het Bomencentrum. Het opmerkelijke gebouw doet dienst als conferentieoord, met aan de voet een parkachtige tuin. Uitgangspunten bij het ontwerp en de uitvoering waren organische vormen en natuurlijke materialen. Zo is het pand a-symetrisch. Dat zorgt volgens de filosofie van de architectuur voor een rustgevende uitstraling. Afwijken van standaardbouw betekent wel dat alle onderdelen speciaal moeten worden gemaakt. Alle ruiten van het glazen dak zijn verschillend. Blokzijl verhuurt de boven- en onderzaal voor trainingen en bijeenkomsten en is dan ook de gastheer. Desgewenst trakteert hij de gasten met een verhaal over zijn visie op zakendoen. De wijze van presentatie is uniek. Inhoud en humor worden zo gemengd dat menig conferencier er jaloers op kan zijn. Vooral bedrijven maken gebruik van het centrum. Duizenden uit het zakenleven hebben inmiddels met hem kennisgemaakt, waaronder verschillende Raden van Bestuur.
 

Voor de deur staat een bijzondere Volvo, een 960 Executive uit 1994.

Een surrealistisch beeld: een 740 met afgezaagd dak in de winter tussen de bomen.

Surrealistisch
Bij het binnengaan van het paviljoen, valt me een donkerrode Volvo voor de deur op. Het is een model zonder derde zijruitje, een 960 Executive, een zeker niet alledaagse uitvoering. Die zie je niet vaak. Even verderop staat tussen de bomen surrealistisch een onthoofde 740. Merkwaardig, grappig, maar toch zijn twee opvallende Volvo’s geen reden verder navraag te doen. Ten onrechte, blijkt aan het eind van de bijeenkomst. Toeval blijkt ook hier niet te bestaan. In een nagesprek wordt duidelijk dat Hans Blokzijl naast bomengoeroe en ondernemer ook gepassioneerd verzamelaar van Volvo’s is. Of nauwkeuriger gezegd: van bijzondere Volvo’s. De rode voor de deur is van hem. Hij heeft er meer. Wie dan denkt aan een stuk of vijf, of misschien tien, slaat de plank behoorlijk mis. In een speciaal daarvoor ingericht gebouw, vlak bij zijn kantoor, staan meer dan tachtig auto’s. Op een verdwaalde Chrysler LeBaron convertible en een Opel Kadett C Coupé na (“Dat was mijn eerste auto, ik heb ‘m net opnieuw laten spuiten”) zijn het allemaal exemplaren van het Zweedse merk. Exclusieve exemplaren. Auto’s met een verhaal. Met gemak schakelt hij over van een meeslepend verhaal over bomen naar anekdotes over auto’s. De uitnodiging even te gaan kijken, aanvaarden we gretig en in dank. Door de sneeuwval van de afgelopen weken is het pad spekglad, maar dat weerhoudt een liefhebber natuurlijk niet.
 

Achter deze deur bevindt zich een opmerkelijke collectie van zeldzame Volvo's, zoals die van de Zweedse koningin.

Hans Blokzijl, sigaartje in de hand, vertelt gepassioneerd over zijn collectie.

Voor de liefhebber is de slogan een waarheid als een koe.

Parels
Als de deur open gaat, valt het buitenlicht het eerst op de centraal geplaatste collectie S80- , 760- en 960-modellen, allemaal in een stemmige donkere kleur en zonder uitzondering verlengd. Ze staan in stellingen boven elkaar. De liefhebber ziet het in één oogopslag: dit zijn pareltjes. Nou ja, het formaat in ogenschouw nemend is ‘parels’ toepasselijker. Onderaan staat de auto van de Zweedse koningin Sylvia, een met anderhalve meter tot 6,20 meter (!) verlengde 960 uit 1995. Daarboven staan zes stuks van de 760 GLE Executive, zonder derde zijruitje en met donkergetinte achterste “tochtruitjes”. Ze zijn afkomstig van de voormalige regeringstop van de DDR. Blokzijl weet precies aan te wijzen welke auto van partijvoorzitter Honecker was en wie in de andere modellen reden. Terwijl de bevolking het moest doen met een spartaanse Trabant, was luxe de maat voor de partijelite. De auto’s zijn voorzien van in elk geval één opmerkelijk accessoire: afluisterapparatuur.
In de sfeer van Oost-Europa past ook een extreem lange 245 stationcar, destijds gebruikt door de Hongaarse regering. Op het dak zit overdwars een opmerkelijke verstevigingsbalk.
 

De 760 GLE Executive van Erich Honecker en de 745T extra lang, gebruikt door de Hongaarse regering (foto's: SC).

De zwarte 444A 1947 waarmee de collectie aanving en een 444AS (luxe versie) van 1950 (foto's: SC).

Volvo Duett van 1964 en een sportieve Amerikaanse uitvoering van de 544F van 1965 (foto's: SC).

Exclusiviteit
Veel verzamelingen beginnen met één exemplaar. Bij Blokzijl was dat een zwarte 444, een zogenaamde Kattenrug, uit 1947. Eenmaal gekocht, bleek de liefde onverzadigbaar. Het bleef dus niet bij die ene. Een sportieve versie en verschillende afgeleide modellen volgden. Originaliteit en exclusiviteit zijn belangrijk. Zo is één van de auto’s een Amerikaanse uitvoering, herkenbaar aan de bumpers met beugels. Ze waren verplicht omdat de Europese bumpers te laag waren. Een op basis van de stationcar gebouwde ziekenwagen is waarschijnlijk de enige die is overgebleven van een kleine serie. Een verlengd koetswerk en extra deuren aan de zijkant onderscheiden de auto van de standaard stationcar, de Duett. Een prachtig gerestaureerd exemplaar daarvan staat ernaast.
De collectie omvat zeer uiteenlopende modellen, van de 444 tot aan verlengde versies van de voorlaatste S80. Maar een Amazon, toch één van de gezichtsbepalende typen van het merk, ontbreekt. “Daarvan rijden er nog teveel rond in Nederland. Ze zijn doorgaans niet uniek genoeg. Als ik een bijzonder exemplaar te pakken krijg, doe ik dat natuurlijk, maar anders niet”, luidt de verklaring.
 

Variaties op een bekend thema: een Zweedse 145 Express 1973 en 265GLE 1980 in Amerikaanse uitvoering (foto's: SC).

Een door carrosseriebedrijf Nilsson verlengde 960GLE 1989 en koninklijke Stretched Limousine 1995 (foto's: SC).

Brochures
Achter in de zaal staan vitrines met automobilia en speelgoedmodelletjes. Onze gids kan het niet laten en schakelt de sirene van een  politie-Volvo in. Er is ook een boekenkast met Volvo-literatuur. Over het merk is meer geschreven dan je wellicht zou denken. Blokzijl kent de auteurs bij naam en toenaam. Behalve auto's, modellen en curiosa, verzamelt hij ook brochures van Volvo. Aan de wanden hangen tientallen exemplaren van alle naoorlogse modellen in alle mogelijke talen en van verschillende jaargangen. Bij elkaar telt deze collectie duizenden exemplaren. Ook hierbij geniet Blokzijl van curiosa. Hij laat een Chinese brochure zien van een gepantserde S80. Op de voorlaatste pagina staan levensgroot de vuurwapens afgebeeld waartegen de auto bestand is. “Vermoedelijk is dit de enige autobrochure met foto’s van wapens”.
 

De P1800S van 1966 is een Amerikaanse uitvoering. De 480ES haalde Amerika niet (foto's: SC).

Proefmodel
We gaan de trap op. Er zijn nog veel meer auto’s, groot én klein. De balustrade bestaat uit een rondom lopende vitrine van honderden schaalmodellen: de Volvo-historie in miniatuur. Alleen al van de zwart-witte Zweedse politieauto’s staan er handenvol. De echte auto’s trekken echter de meeste aandacht. Een Volvo 480ES is op zich geen bijzonderheid, maar deze wel. Het is een voor de Amerikaanse markt aangepast proefmodel, met onder meer afwijkende verlichting en binnenbekleding. De combinatie van turbomotor en automaat is uniek. Omdat de geplande export naar Amerika door de ongunstige dollarkoers nooit is doorgegaan, bleef het bij het proefmodel. Wat verderop staat een P1800S, de auto die beroemd werd door zijn bijrol in de televisieserie The Saint. De brede, bij de deur naar boven gebogen sierstrip geeft aan dat het een vroege versie is. “Een prachtig model, maar zeker geen sportwagen en niet vrij van problemen”, weet Blokzijl te vertellen.
 

Een 164 uit 1971 en een 960 van 1993. Allebei direct als "echte Volvo's" herkenbaar (foto's: SC).

Koetswerkbedrijf Nilsson maakte een verlengde versie van kunststof, schaal 1:1 (foto's: SC).

Portemonnee
Heel wat anders is de zilvergrijze verlengde S80 van de vorige serie. Het is echter geen echte auto, maar slechts een kunststof omhulsel, zonder interieur of motor. Het koetswerkbedrijf dat zich oriënteerde op het aanbieden van een verlengde versie, wilde eerst ervaren hoe zo’n model er op ware grootte uit zou zien. Alleen de rechterkant is afgewerkt. De linkerzijde is gewoon open.
Hoe komt een Nederlandse verzamelaar aan zo’n eenmalig exemplaar? Is het een kwestie van de dikste portemonnee? Nee, zo ligt het volgens Blokzijl niet. Het draait om goede contacten, slim handelaarschap en mensen moeten het je gunnen. Sinds vele jaren komt hij in Zweden, hij spreekt de taal vloeiend en is een bekende in liefhebberskringen. Ongetwijfeld mede door zijn charme wist hij bijzonderheden weg te kapen voor de neus van de mensen van het fabrieksmuseum van Volvo. “Bij een bezoek twee jaar geleden telden zij wel twintig modellen die ze graag in hun collectie zouden hebben. Ze vroegen zich af waarom zij die modellen niet hadden. Mijn antwoord is altijd eenvoudig: omdat ik ze heb”.
 

Twee exemplaren van de S90 Executive, de linker compleet met koelkast achterin (foto's: SC).

Carrosseriebedrijf Mellberg maakte in 1983 de 760GLE cabriolet, Nilsson in 1977 de 264TE (foto's: SC).

Te koop
Blokzijl zou Blokzijl niet zijn als hij commerciële mogelijkheden onbenut zou laten. Enkele modellen uit de Swedisch Collection (SC)zoals de verzameling heet, zijn te huur voor feesten en partijen. Per halve dag kost het tussen drie- en vierhonderd euro, inclusief chauffeur. Op de website staan ook auto’s te koop. Gewone klassieke Volvo’s, wel te verstaan. De parels blijven in Baarn. Daar doet een gepassioneerd liefhebber geen afstand van. Liefde is niet in geld uit te drukken.
De klok loopt door. Er is nog werk te doen. Het licht gaat weer uit en de deur op slot. Je hebt spijt niet altijd een fototoestel in de binnenzak te hebben. Voor het geval de dag een onverwachte wending krijgt. Met een mobiele telefoon is het toch maar heel erg  behelpen. Gelukkig biedt de website nog wat plaatjes.
Te snel moeten we afscheid nemen van onze markante, enthousiaste en in zijn gasten geïnteresseerde gastheer. Al was het slechts een flitsbezoek, de zakelijke bijeenkomst in het prachtige Groene Paviljoen kreeg een onvergetelijke toegift. Het werd een heel bijzondere vrijdag. ■