Kermis met een serieus hart

Zo’n 400.000 bezoekers bezochten de Auto-RAI 2007. Voor de organisatoren is dat aantal een teleurstelling. Er was gerekend op een half miljoen, zeker omdat de tentoonstelling ook tijdens de Paasdagen open was en een dag langer duurde dan in het verleden. Ongetwijfeld klinkt de vraag of het een wijs besluit is geweest om ons nationaal autofestijn later in het jaar te houden, eind maart in plaats van begin februari. Toch getuigt het van realiteitszin om na de autoshow van Genève te gaan zitten. Er waren weliswaar nooit eerder zo weinig primeurs, maar tegelijkertijd was er nog nooit zoveel nieuws.

De lijst met noviteiten was langer dan ooit, met volumemodellen als de Ford Mondeo, Fiat Bravo, Renault Twingo en Skoda Fabia. Stuk voor stuk bepalen ze binnenkort het straatbeeld. Hoewel de verkoopaantallen van de nóg weer betere C-klasse van Mercedes, de nieuwe BMW X5 en Audi’s wonderschone A5 bescheidener zullen zijn, illustreren ze wel waartoe de Duitse topmerken in staat zijn. Volvo’s nieuwe V70, de oogverblindende Maserati GT, een handvol Amerikanen en een half dozijn Koreanen en Japanners vulden de lijst aan. De beide Nederlandse fabrikanten Spyker en Donkervoort showden het vaderlandse publiek voor het eerst hun weer verder uitgebreide programmaserie. Het sinds kort winstgevende Spyker zette de Zagato in de schijnwerper en Donkervoort de eerste auto uit de geschiedenis van het merk met een vaste kap.
 

Facelifts

Wie nieuwe varianten, gewijzigde uitvoeringen en facelifts meetelt, komt aan een lijst met tientallen nieuwtjes. Dat was de laatste paar keren wel anders. Toen moesten de importeurs zich verontschuldigen voor het besluit van het hoofdkantoor de nieuwste modellen niet in Amsterdam te presenteren. In de internationale autowe-reld is de tentoonstelling in ons land in de loop der jaren duidelijk op het tweede plan komen te staan. Het enige echte wereldprimeurtje, een snelle AMG-versie van Mercedes, werd spoorslags van de show gehaald voor een reis over de oceaan. Stuttgart vond het beter de wereld in New York met de nieuweling kennis te laten maken. Het studiemodel waarmee Jaguar ons een blik in de toekomst gunde, verdween na enkele dagen letterlijk van het ronddraaiend toneel. De RAI is niets meer – maar ook niets minder – dan een nationaal evenement.

Glinsterend blik
Een evenement. Daarmee is niets teveel gezegd. Anderhalve week trokken potentiële kopers, liefhebbers, kijkers en bewonderaars naar de hoofdstad om het glinsterend blik met eigen ogen te kunnen aanschouwen. Hoewel toegangskaarten via internet met korting waren te bestellen, stonden er toch weer lange rijen bij de kassa’s. Zonder blikken of blozen legde men twintig euro neer om het eigen stalen gezinslid in de parkeergarage onder het gebouw achter te laten. Voor een kartonnen bekertje koffie van een paar euro moest je in de rij staan. En het was zoeken naar een zitplaats om je broodje op te eten. Winkeliers in menige winkelstraat zouden jaloers zijn op het aantal mensen per vierkante meter dat voorbij schuifelde. Want 400.000 blijft een hele mensenmassa. De opmars van de digitale camera is onstuitbaar en zorgde voor meer amateurfotografen dan ooit. Het was dringen bij de exotische modellen en de stands van de beroemde Duitse, Britse en Italiaanse merken. Veel autobladen trakteerden de bezoekers op super exclusieve modellen in speciaal ingerichte tentoonstellingsruimten.
 

Snoeven

Het was snoeven en aftroeven met topsnelheden, vermogens en exorbitante prijzen. Een Rolls-Royce van een half miljoen of een Porsche die 250 kilometer per uur kan, verbleekt bij de Bugatti Veyron van 1,8 miljoen waarmee de eigenaar waarschijnlijk de top van 400 kilometer per uur nooit zal halen maar er wel over kan opscheppen. Teleurstelling was er over het ontbreken van Ferrari. De donkergroene 456GT van wijlen prins Bernhard was voor de liefhebbers slechts een schrale troost. De auto maakte deel uit van een deeltentoonstelling met bijzondere klassiekers, waaronder twee zeer exclusieve Rolls-Royces, een Talbot Lago met een opvallend gestroomlijnd koetswerk van Saoutchik, een antieke Spyker uit 1907 die binnenkort een rit van Peking naar Parijs gaat volbrengen en twee lange limousines voor staatshoofden: een Mercedes-Benz 600 en Volvo 960. Liefhebbers van nog meer oud rollend materieel konden bij Saab het allereerste model bewonderen. Het valt op hoe klein auto’s vroeger waren.

Ecopaviljoen
Terwijl de toys for boys alle aandacht trokken, was het rustig in het speciale ecopaviljoen. Hier geen drommen mensen die zich verdiepten in het antwoord van verschillende fabrikanten op het snel groeiende klimaatprobleem. De autoindustrie is wel degelijk serieus bezig met het klimaatvraagstuk. Schonere motoren, alternatieve krachtbronnen en emissieloze voortstuwing staan op de drempel tussen de ontwikkelingsafdelingen en de showroom. Rijden op aardgas, biobrandstof en waterstof is al mogelijk, maar een werkelijke doorbraak moet nog komen. De internationale discussie over milieu, broeikaseffect en de aantasting van onze leefwereld mag aanzwellen, de autoindustrie mag miljoen investeren in nieuwe aandrijvingsbronnen, de grote en kleine jongens die naar Amsterdam kwamen, wilden snelheidsmonsters en indrukwekkende bolides zien. Doe er nog maar wat cilinders bij. Liever acht dan zes en liever twaalf dan acht. Een Hummer of een beschaafdere Es-Joe-Vie is toch wel het einde. Mooie dames poseerden bij prototypen van toekomstige modellen die nóg harder kunnen en waarbij de wijzer van de snelheidsmeter in nog minder tellen de honderd aanwijst. De tegenstelling was groot. De snelle en luxe merken namen meer tentoonstellingsruimte in dan ooit en tegelijkertijd was er meer aandacht voor milieuvriendelijk vervoer. Lexus toonde zijn januskop met een hybride SUV en doet er - zeker in Amerika - goede zaken mee. De autowereld is net het echte leven, vol tegenstellingen, inconsequenties, conflicten, dilemma’s, uitstraling, glamour, liefde, haat, schoonheid en karakter.
 

Vrouwen
Er is echter één groot verschil. Wie de bezoekers van de Auto-RAI als maatstaf neemt, ziet het meteen. In het normale leven zijn er ongeveer net zoveel vrouwen als mannen. Dat is hier beslist anders. Als je de gastvrouwen en informatrices buiten beschouwing laat, zag je bijna net zo weinig vrouwen als in de top van de katholieke kerk. Ondanks de speciale ladies day waren de tentoonstellingshallen tijdens deze publieksbeurs toch vooral een mannentempel. De Huishoudbeurs voor kerels, is een rake typering. Geen hapjes, handige keukenhulpjes en plastic zakken vol goedkope aanbiedingen, maar tassen met foldermateriaal, posters, sleutelhangers en andere hebbedingetjes. Wat is eigenlijk het verschil? In beide gevallen gaat het om sectoren met een grote economische betekenis: het huishouden en de auto. In een jaar waarin de Auto-RAI plaatsvindt, is het aantal nieuw verkochte auto’s groter dan tijdens RAI-loze jaren. Geen wonder dat de importeurs alles uit de kast trekken om er een graantje van mee te pikken. Dat mag wat kosten. Deelname aan de beurs kost tussen een paar ton en een half miljoen euro. Maar afgezet tegen het aantal bezoekers is dat per klantencontact nog niet zoveel, hoewel het maar de vraag is hoeveel mensen serieus naar Amsterdam gaan om een nieuwe auto uit te zoeken of een voorselectie te maken.
 

Overmorgen

In de showroom om de hoek is het beslist rustiger. Maar daar staan niet de modellen van morgen en zeker niet die van overmorgen. Geen Citroën C-Métisse die zo laag is dat je er bijna in moet liggen, geen grote zwarte Peugeot-limousine met de motor achterin (!), geen Saab zonder voorruitstijlen en deuren, geen Ford, Volvo en Toyota als vingeroefening van de designafdelingen. En de liefhebber krijgt normaal gesproken niet de kans om oog in oog te staan met bijzondere sportwagens als Noble, TVR, Morgan of Wiesmann. Laten we de Nederlandse Burton tot slot niet vergeten. Het bedrijf heeft twee jaar terug een ondernemersprijs gewonnen. Dat is vast te danken aan de bedrijfsvoering en niet aan de auto. Het bouwpakket op basis van een Lelijke Eend zorgt zeker voor een glimlach, maar zal het hart van de autoliefhebber niet sneller doen kloppen. En vaders die op zoek waren naar een praktische middenklasser sloegen de stand ook over. Zij keken liever rond bij Suzuki, Mazda, Opel of één van de vele andere merken. De folder en prijslijst gingen mee naar huis. Daar zagen zij dat er wéér meer moet worden neergeteld voor de opvolger van hun auto. De prijzen van nieuwe auto’s stijgen harder dan het gemiddelde van alle producten. Auto’s worden luxer, veiliger en uitgebreider maar daardoor ook duurder, ondanks de moordende concurrentie. De productiecapaciteit is groter dan de vraag. Voor de aanbieders is iedere klant welkom. Daarom zorgen zij met elkaar elke twee jaar voor het spektakel dat Auto-RAI heet. Een kermis met een serieus hart. ■