Opel Museum
Tijnje (NL)
●
Verzamelaar van oude Opels
●
Opknappen als levenswerk
●
Nadruk op de jaren '50, '60 en '70
●
Nog niet alles is klaar
●
Olympia-Rekords uit de jaren '50
mei
2008 - aanvulling januari 2016
|
Het levenswerk
van een gepassioneerd sleutelaar
Voor sommige mensen is een hobby veel meer dan een
eenvoudige vrijetijdsbesteding. Het is een onlosmakelijk deel van het alledaagse
leven geworden waarin veel tijd, geld en energie wordt gestoken. Zo’n hobby is
het Opel-museum in het Friese Tijnje, op het platteland tussen Heerenveen en
Drachten. Je vindt er een opmerkelijke collectie die de hand van de meester
verraadt.
Zaterdagmiddag, één uur. Een
donkerrode Chrysler Voyager draait de parkeerplaats op van het 1e Ned. Opel
Automuseum Tijnje, zoals op de gevel van het nieuwe bedrijfsgebouw staat. Zoals
elke zaterdag- en zondagmiddag arriveren Meindert van Wijk en zijn vrouw Gonnie bij het
museum. Hún museum. De deur gaat open en witte plastic tuinstoelen worden
uitnodigend buiten gezet. Daarboven een Opel-parasol. Door de week is er het
werk in het bedrijf, in de weekendmiddagen is dit de thuisbasis. Alleen tijdens
de vier wintermaanden zijn ze er niet. Dan blijft het museum dicht en nemen
Meindert en zijn vrouw even afstand van de oude auto’s en bijkomende
materialen. Maar wat heet afstand nemen? De betrokkenheid gaat nooit weg. Dit is hun levenswerk. Elk vrij uurtje
is opgegaan aan het bijeenbrengen en opknappen van oude Opels. Meindert is
verzamelaar en sleutelaar, oprichter en eigenaar van dit bijzondere museum met
zijn wonderlijke collectie.
Een ander mens verzamelt postzegels of klust in het huis. Dit is zijn passie.
 |
 |
Aan de rand van
het dorp staat de grote hal met daarachter het autobedrijf van Van Wijk.
De tuinstoelen
en de parasol staan model voor de gastvrije ontvangst.
Propvol
Het gebouw staat propvol, van puntgaaf gerestaureerde exemplaren in
concours-staat tot halve of hele wrakken. Soms is de buitenkant al helemaal
klaar, maar wacht de binnenkant op verdere aankleding. De voltooiing van het
project nadert, geeft een verklarend bordje aan. Maar het slotakkoord duurt soms
langer dan de tekst suggereert. “Bij die Opel Kapitän staat het er al vijftien
jaar”, zegt zijn vrouw relativerend. Zij heeft alle inspanningen al die jaren gevolgd en
is in de
loop der tijd minstens zo enthousiast geworden. Net zo gemakkelijk als haar
man praat ze over de verschillende typen en modellen. “Een uit de hand gelopen
hobby”, lacht ze. Vlak achter de ingang is een kamer met rijen boeken en stapels
tijdschriften. “Mijn bibliotheek”, geeft ze aan. Er verschijnt geen boek
over Opel of een exemplaar gaat naar Tijnje. Aan de boekenplank en een aantal
miniatuurmodellen te oordelen, hebben ze ook een zwak voor de Ford Mustang. Door een ernstige ziekte kan
Van Wijk helaas nu alleen nog met krukken en een invalidenwagentje uit de voeten. Het
enthousiasme heeft er niet door geleden. Iedere bezoeker krijgt tekst en uitleg.
 |
 |
De nadruk ligt
op naoorlogse personenwagens van het merk.
Een vooroorlogs
model en de Opel Blitz vrachtwagen staan er wat verloren bij.
Verdwaald
tussen de Opels: een Daf 55 Coupé en Chevrolet Impala.
Autobranche
Meindert Van Wijk zat als monteur in de autobranche. Hij begon in de vrije tijd
met het opknappen van een oude auto. Het bleef er niet bij één. Het werden er
steeds meer. Min of meer toevallig werd Opel zijn specialisatie. Een merk voor
de gewone man. Dat past wel bij hem. Geen kouwe drukte. Hobby en werk lagen in
elkaars verlengde. Hij verwierf een eigen zaak. Autobedrijf Van Wijk ligt pal
achter het museum. Verwacht in Tijnje geen groots dealerbedrijf met een
prachtige showroom. Onderhoud en de verkoop van tweedehands modellen is de basis
van de bedrijvigheid. Het bedrijf verricht voor de wijde omgeving de
APK-keuringen. Naast de eigenaar en zijn vrouw zijn er twee personeelsleden. Eén
ervan is al 34 jaar in dienst. “Als een lid van de familie”, aldus Gonnie van Wijk.
De Olympia's
van de periode rond de Tweede Wereldoorlog.
Bedrijfshal
De verzameling opgeknapte en onder handen zijnde auto’s groeide in de loop der
jaren gestaag. De één was nog niet klaar of er kwam een volgende. Ze stonden her en der
opgeslagen.
Van Wijk nam vervolgens een bedrijfshal over en zette al zijn auto’s bij elkaar. Andere liefhebbers
kregen de kans van zijn levenswerk mee te genieten. Het eerste “museum” was
geboren. Omdat de ruimte volstrekt onvoldoende was, werd drie jaar geleden een
nieuw onderkomen betrokken. Speciaal voor dit doel neergezet. “Ach, een hobby
mag geld kosten”.
Letterlijk alles wat met zijn liefhebberij te maken heeft, is in de hal
bijeengebracht. Achterin is een magazijn met onderdelen van oude modellen. Vaak
zitten ze nog in de originele verpakking. Menig Opel-knutselaar weet de weg naar het Friese dorp te vinden. Voor het antwoord op
de vraag of een onderdeel voorradig is, heeft Van Wijk geen computerprogramma nodig. Uit het
hoofd weet hij te melden welke sierstrips, wieldoppen of carterpluggen voor welk
bouwjaar hij nog heeft liggen. Van elke naoorlogse Opel kent hij de technische
details. Zijn vrouw weet inmiddels ook aardig de weg in de voorraad. Ze staat
speurders te woord, maar heeft naar eigen zeggen geen flauw idee hoe een
onderdeel er uitziet en waar het toe dient.
 |
 |
Opel Olympia
Rekord modeljaar 1955 als "Cabrio-Limousine", zoals de Duitsers dat noemen.
Modeljaar 1956
wijkt duidelijk af. De vèrstralers en koplampoverkapping zijn niet standaard.
Modeljaar 1957
had een duidelijk strakkere lijn met aangepaste spatborden en weer een andere
grille.
Ook de
achterspatborden werden doorgetrokken, wat leidde tot een veel moderner
uitstraling.
Interieurs van
de modellen uit 1955 en 1956. Het stuurwiel rechts is een luxe variant, niet het
standaard model.
►
Meer en grotere foto's van deze
Opels
►
Productiejaren, -aantallen
en modellen alle typen Opel Rekord
Nadruk
Hoewel de oudste modellen uit de jaren dertig stammen, ligt de nadruk op de
jaren vijftig, zestig en zeventig. “Gewoon omdat we die het leukste vinden”.
Direct na binnenkomst, voorbij de vitrines met modelauto’s, staan vier modellen
van de Opel Olympia Rekord te glimmen. Modeljaren ’54, ’55, ’56 en ’57. De Amerikaanse
mode om auto’s elk jaar te wijzigen en zo de vraag naar wat nieuws op peil te
houden, was de oceaan overgewaaid. De basisvorm en -opzet bleef gelijk, maar aan
voor- en achterkant zijn de jaargangen gemakkelijk van elkaar te onderscheiden.
Het interieur veranderde hoegenaamd niet. Het model uit 1955 is een wat de
Duitsers noemen cabriolimousine met linnen dak. Het type uit 1957 mist nog de
deurbekleding en de claxonknop midden op het stuur.
In zijn werkvoorraad heeft
Van Wijk nog een Olympia (dus zonder toevoeging Rekord) uit 1956, een eenvoudiger uitvoering zonder
chroomrandjes en daardoor gemakkelijker te restaureren. Alleen de plaat tussen
bumper en carrosserie is doorgeroest en vereist vervanging, legt hij uit. De benaming Olympia
stamt nog van vóór de oorlog en verwijst naar de Olympische Spelen in Berlijn in
1936. Een speciaal vignet is terug te vinden op de grille van een exemplaar uit
die tijd.
 |
 |
Links de Opel Rekord P1
uit 1957 en rechts de opvolger P2 van drie jaar later.
De Rekord A
(hier als Coupé) en de B (herkenbaar aan de rechthoekige koplampen) kwamen in
1963 resp. 1965.
Links de Rekord
C (1966) en rechts de D (1971), die ook wel als Rekord II in de boeken staat.
Modelserie
Verderop staan jongere Rekords, die toch ook al een halve of kwart eeuw achter
zich hebben liggen. De ontwikkeling van de modelserie is prachtig te volgen. Tot
diep in de jaren zestig is de invloed van Amerikaanse vormgevers merkbaar.
Moederbedrijf General Motors drukt zijn stempel op de Duitse dochter.
Opmerkelijke stijlelementen bij model P1 van 1957 zijn de panoramische ruiten en
de geknikte sierstrip op de flanken.
Van sommige modellen heeft de verzamelaar een exclusieve uitvoering op de kop
weten te tikken. Type A van 1963 is aanwezig in de vorm van de Coupé. Het luxere
broertje van de Rekord, de Commodore, is natuurlijk ook aanwezig. Een mooie coupé staat te pronken,
maar een vierdeurs is niet helemaal compleet: de motorkap ontbreekt. “De wind
sloeg eronder bij het transport, maar geen nood, ik heb nog wel ergens een
motorkap liggen”, aldus Van Wijk. Wanneer die wordt gemonteerd, blijft
onduidelijk.
Sommige klussen vergen zeker méér werk. Bij de voorraad ‘wrakken’ staat nog voor
tientallen mensjaren werk. Op een enkel model staat het bordje ‘Te koop’. Echt
serieus is dat niet, vertrouwt Gonnie me toe. Afscheid nemen van zijn
aanwinsten kan Meindert eigenlijk niet.
 |
 |
Opel Kapitän
van 1939, met duidelijke trekken van een Amerikaan.
Modeljaren 1958
en 1960 van de Kapitän, met een omslag van rond naar hoekig.
Twee modernere
'klassiekers': de Opel Manta A (1970) en Commodore GS/E (1975).
Kadett
Uiteraard ontbreekt de Kadett niet, jarenlang de best verkochte van
Nederland. Preciezer gezegd: Van Wijk heeft alle typen, in
verschillende staten van onderhoud. Het eerste model van 1962 staat er als
gewone tweedeurs, luxe coupé en stationcar. De laatste is duidelijk aan een
opknapbeurt toe, net als de Olympia-versie van het befaamde model B. Er zitten
gaten in de voorspatborden: doorgeroest. De gewone tweedeurs en coupé van de
B-serie – nog met kleine
achterlichtjes – zien er wel toonbaar uit.
Je kunt niet alles tegelijk als hobbyist. Want naast het knutselen vergt het
opsporen van nog ontbrekende klassiekers de nodige tijd. Een oud Opeltje is vaak
moeilijker te krijgen dan een exclusieve Mercedes of BMW. Voor velen is het
immers een dagelijks vervoermiddel dat tot het bittere eind is gebruikt en dan
wordt afgedankt. En als je dan een interessant exemplaar hebt gevonden, ben je
wel even bezig om het ding uit een afgelegen plaats in het buitenland naar
Friesland te krijgen. Zo’n bijzonder model is bijvoorbeeld de Aero-Kadett, een
door koetswerkbouwer Baur in kleine serie gemaakte cabriolet. Van Wijk heeft er
twee. Niet minder bijzonder is de open Corsa van Irmscher.
 |
 |
De Kadett A van
1962 met rechts de coupéversie daarvan.
De coupé van
het B-model kreeg een schuine achterzijde. Dit is een vroege versie met kleine
achterlichten.
►
Productiejaren, -aantallen
en modellen alle naoorlogse typen Opel Kadett
Onbenut
Geen plekje van de beschikbare ruimte is onbenut. Dat is de charme en
tegelijkertijd de makke van het museum. De modellen staan te dicht bij elkaar en
weinig inspirerend opgesteld. De muren hangen vol met foto’s, borden,
schilderijen en affiches. Alles wat in de loop der tijd is verzameld, heeft een plaats gekregen. Inclusief wat oude Opel naaimachines,
een oude huiskamerinrichting, wat brommers en meer overblijfselen uit voorbije
tijden. Enkele auto’s staan er als vreemde eenden in de bijt tussen: een (mooie)
Daf 55 coupé van het eerste type, een Vauxhall Victor en Cresta van rond 1960,
het zojuist gespoten koetswerk van een Ford Mustang en een Chevrolet Impala met
van die gigantische vleugels. Een oude Opel Blitz is de enige bedrijfswagen.
Een museumadviseur zou het wel weten: keuzes maken, de helft er uit, meer ruimte
voor elk model, een betere presentatie en een uitgekiende belichting. Dan zouden
de waardevolle modellen beter tot hun recht komen. Dan zou de verzameling meer
het karakter krijgen van een echt museum. Maar dat zou niet langer het
levenswerk van Meindert van Wijk in beeld brengen. Verzamelen en sleutelen is
zijn passie en daar geeft deze plaats nu juist zo sfeervol uitdrukking aan. En
zijn vrouw Gonnie is daarbij een onmisbare steunpilaar gebleken. Alleen al de
ervaring van hun beider enthousiasme is een rit naar Tijnje waard.
■
 |
 |
Van Wijk heeft
nog genoeg werk in voorraad!
JANUARI 2016
Op 25 januari 2016 is Meindert van Wijk op 72-jarige leeftijd in Heerenveen
overleden. Hij was 43 jaar samen met zijn vrouw Gonnie. Boven de
overlijdensadvertentie in de krant stond een Opel afgebeeld, een Rekord P1, met
daaronder de tekst "Jouw hobby was jouw werk, jouw werk was je hobby".
 |
De
blik vooruit, gesteund door het verleden
Rondleiding door de
Opel-fabriek in Rüsselsheim
en een blik op de collectie klassieke auto's,
met aansluitend een bezoek aan het stadsmuseum.
oktober 2009
- laatste aanvulling maart 2017
|
 |
 |
Permanente strijd der titanen
Een beschouwing over het duel van Volkswagen
en
Opel,
die elkaar in de
geschiedenis
steeds zijn tegengekomen.
januari 2008 - laatste aanvulling augustus 2012 |
 |
|