Klassikstadt Frankfurt

Frankfurt (D)



●  Oude fabriek krijgt nieuwe bestemming
●  Handelswaar: klassieke auto's
●  Verkoop, onderhoud en stalling
●  Opvallend veel Britse klassiekers
●  Nagemaakte oude auto's


april 2011 

Recycling van industrieel erfgoed is big business     

Berlijn, Düsseldorf en Stuttgart hebben hun Meilenwerk, Frankfurt zet daar sinds eind 2010 Klassikstadt naast, een miljoenenproject van private projectontwikkelaars. De formule is vergelijkbaar: een historisch gebouw opnieuw gebruikt als plaats waar oude auto’s worden opgeknapt, onderhouden, gestald, verhuurd en verkocht. Een plek waar autoliefhebbers hun passie willen beleven en investeerders hun geld willen terugverdienen en vermogen willen uitbreiden. Nostalgische gevoelens als voedingsbodem voor goed zaken doen.

Klassikstadt is gehuisvest in een oude fabriek die voor dit doel werd opgeknapt.

De auto staat nauwelijks geparkeerd als een vertwijfelde man ons aanspreekt. Hij moet bij Automobile Meilensteine zijn. Hij heeft het kantoor, verstopt in het monumentale gebouw, inmiddels gevonden. Er is echter niemand. Er staan wel prachtige auto’s, bromt hij. Op verschillende verdiepingen. Wat moet hij ermee? Met auto’s kun je niets afspreken. Of wij hier bekend zijn. Nee, helaas. Klassikstadt is voor ons minstens zo onbekend als voor hem. Daar moet nu juist op deze donderdagmorgen verandering in komen. Zijn wanhoopswoorden klinken ons intussen als muziek in de oren. Een gebouw met verdiepingen vol mooie auto’s! Dan zijn we niet voor niets gekomen. We aarzelden even, want aan de buitenkant is daar niets van te zien. De man gaat moedeloos verder op zoek. We zullen hem later nog een paar keer tegenkomen.
 

De beide vleugels meten zestig meter. Rechts de bescheiden ingang tot het complex.

De winkeltjes zijn nog dicht. De enige activiteit is het schoonmaken van de vloer.

Schoon
Het ‘niemand’ klopt in letterlijke zin niet helemaal. Op het dak boven de ingang zijn twee mannen aan het werk. Eén van hen vindt dat de voorjaarszon al zoveel warmte geeft dat hij boven zijn werkbroek alleen een mouwloos zwart hemd draagt. Binnen rijdt een schoonmaker onverstoorbaar met zijn bepaald niet fluisterstille boenwagen door de gangen. Het is zijn taak de boel schoon te houden en dat doet hij dan ook. Verder is er inderdaad niemand te zien of te horen. De op autoliefhebbers gerichte winkeltjes zijn gesloten, werkplaatsen liggen er verlaten bij en het restaurant opent pas om elf uur. In de hal en in de gangen staan oude auto’s, alle soorten en maten, in smetteloze staat, onderdeel van een wat zonderling stilleven.
We zijn in een paar opzichten te vroeg. Tien uur op een doordeweekse dag is niet het tijdstip van massale toestroom van kijkers en kopers. Klassikstadt moet het hebben van de weekeinden en speciale bijeenkomsten. Het officiële liefhebbersseizoen is bovendien nog niet begonnen. Pas over een paar weken gaan de winkeldeuren van het slot. Daarnaast is het bedrijfsverzamelgebouw nog jong en pas een half jaar open. Nog niet alle beschikbare ruimte is in gebruik. Zo schitteren de op de website aangekondigde dealers van luxe merken als Ferrari, Maserati en Bentley (nog) door afwezigheid. De enige nieuwe exoten te midden van de klassiekers zijn de Abarth-varianten van de Fiats 500 en Punto en een knalgroene Artega.
 

De Abarth-dealer biedt zijn nieuwste modellen aan en zet er een klassieke Abarth 500 naast.

Een wel heel kale presentatie van de Artega: alleen een simpel uitklapwandje achter de auto.

Verbouwing
De formule van Klassikstadt is niet uniek. Verschillende andere Duitse steden kennen vergelijkbare projecten. Meilenwerk met vestigingen in Berlijn, Düsseldorf en Böblingen bij Stuttgart is het bekendst. Meestal vormt een oud industrieel complex het uitgangspunt. Het krijgt na een grondige verbouwing een nieuw doel. Hier is gekozen voor de fabriek die landbouwmachinefabrikant Mayfahrt in 1910 liet neerzetten. Rode baksteen en sierlijke boogvormige vensters bepalen het aanzicht. De gevel is meer dan honderd meter lang, de vleugels meten elk zestig meter. Het gebouw heeft zonder noemenswaardige schade twee wereldoorlogen doorstaan. Jarenlang was het eigendom van de overheid. Ooit werden hier 50-Mark bankbiljetten gedrukt en uniformen voor de grensbewaking opgeslagen. Daarna stond het jaren leeg. Een projectontwikkelaar kocht het complex en investeerde meer dan tien miljoen in de nieuwe bestemming: een Zentrum für Liebhaber klassischer Automobile, zoals de wervingsbrochure het noemt. Komende jaren zullen uitmaken of het een goede investering is geweest.
 

Op drie verdiepingen staan klassiekers van de meest uiteenlopende aard.

Wie genoeg geld meebrengt, heeft een ruime keuze. De nadruk ligt op sportieve modellen.

De bovenste etage is ingericht als stallingsruimte.

Abonnement
Het centrum omvat een variëteit aan bedrijven: verkopers en verhuurders van klassiekers, werkplaatsen voor reparatie en onderhoud en tal van aanverwante activiteiten. Automobile Meilensteine is één van de ondernemingen. Je zou het een autotheek kunnen noemen, als variant op bibliotheek of videotheek. Deelnemers betalen een abonnementsgeld en mogen daarvoor af en toe met één van de achttien klassiekers rijden. Hoe meer je betaalt, hoe meer aanspraak je hebt. Er zijn drie vormen van abonnement, in prijs variërend van 2000 tot 4500 euro per jaar. Het aanbod loopt van een Mercedes 190SL tot aan een BMW Z1 en van een Jaguar MKII tot een Rolls-Royce Silver Shadow. Deze constructie maakt het mogelijk een klassieker van je dromen te rijden zonder er één te bezitten. Wel de lusten, niet de lasten. Op het abonnementsgeld na dan, wel te verstaan.
Voor wie wel een eigen klassieker heeft, biedt Klassikstadt stallingsmogelijkheden. De tweede verdieping is er speciaal voor ingeruimd. Voor 150 euro per maand kun je hier je dierbare bezit veilig neerzetten. Tussen de pilaren zijn glazen wanden en deuren gemaakt. Bezoekers kunnen zo meegenieten. Een enkeling heeft daar geen boodschap aan en trekt zijn gemotoriseerde levensgezel een pyjama aan. Dat is nou jammer.
 

Alfetta GTV, een BMW 3.0 CS en een Ferrari: zelden zie je dergelijke modellen naast elkaar.

MG TD 1955 met speciaal koetswerk van Bertone, gemaakt in opdracht van de Amerikaanse importeur Arnolt.

Duidelijke een Italiaanse ontwerper die aan het werk is geweest.

Niet iedereen laat anderen meegenieten van zijn of haar bezit. Jammer.

Naast de NSU Ro-80 is nog plaats.

Als je lust hebt in een grote klus, is deze DKW de perfecte aanbieding.

De voorkant is nog in redelijke staat...

Twee zogeheten young timers: een Fiat 850 Special en Simca 1000.

Te koop: Goggomobil en Glas 1204. Alleen jammer van die foeilelijke, onoriginele zwarte stootrubbers.

Een klassieke MG, een echte....

....en in een kantoor een Bentley, maar dan als trapauto.

Jensen
De begane grond en eerste verdieping zijn in gebruik als expositieruimte van te koop aangeboden klassiekers. Ze staan pronkend te wachten op hun nieuwe eigenaar. Direct bij de ingang valt het oog op een exclusieve zwarte coupé, een Jensen C-V8. Voor iets minder dan veertig mille ben je de nieuwe bezitter. Onder de motorkap zit een achtcilinder motor van Chrysler, goed voor een top van meer dan 200 km/u. De Jensen was destijds een stuk duurder dan een E-Type, maar minder kostbaar dan een Aston Martin. Het koetswerk is van kunststof, de deuren zijn van aluminium. Tussen 1962 en 1966 zijn er in totaal 500 gemaakt. De uitvoering hier een Mark I, één van de 69 die zijn gemaakt tussen oktober '62 en oktober '63. Dat is toch heel wat exclusiever dan een Porsche of Mercedes! De vier koplampen zorgen voor een strenge uitstraling, maar de chroomrand verhindert dat het agressief wordt. Niet iedereen was trouwens gecharmeerd van het vooraanzicht toen de auto werd gepresenteerd.
Even verderop staat een replica van een klassieke Bentley van rond 1930. Wat die moet kosten, blijft onduidelijk. Het prijskaartje vermeldt slechts ‘prijs op aanvraag’.
 

Onder de trap staat weer eens heel wat anders dan een Porsche of Mercedes.

Dit is een Jensen C-V8 Mark I, snel en exclusief, met een Chrysler V8 onder de kap.

Voor iets minder dan 40.000 euro kan de koop worden gesloten.

Een schitterend gelijnde coupés van Alfa Romeo, door koetswerkbedrijf Touring gemaakt.

De klassieke Alfa-voorzijde is onverwisselbaar.

Uitkomst
Eén van de beroemdste klassiekers aller tijden is de Mercedes-Benz 300SL met vleugeldeuren uit de jaren vijftig. Velen zouden graag zo’n auto in hun garage hebben staan. Veilingprijzen zijn echter astronomisch hoog. Handelaar Pyritz biedt uitkomst: een 300SL voor maar 150.000 euro. Er staat bovendien slechts 14.000 kilometer op de teller. Het addertje wordt eerlijk onder het gras vandaan gehaald: dit is een replica, in Amerika in 1989 gemaakt en voorzien van de techniek van een Mercedes 280E. Omdat de auto stuurbekrachtiging heeft, is rijden veel comfortabeler dan in een echte. Een prachtoplossing voor wie het met originaliteit niet zo nauw neemt. Origineel is daarentegen wel de Land-Rover ernaast. Het gaat om een versie van de eerste jaren. De auto is helemaal opgeknapt en daar zit misschien ook wel de pijn. Hij glimt mooier dan een Land-Rover in nieuwstaat ooit heeft gedaan. Twijfels zijn er ook bij een Mini pick-up met uitgebouwde wielkasten en Cooper-grille. Pyritz hoopt er toch een enthousiasteling voor te kunnen strikken. Opvallend is trouwens de aanwezigheid van meer Engelse auto’s. Behalve klassieke Jaguars kom je die niet zoveel tegen in Duitsland. We ontdekken een Morris Minor cabriolet, een Austin A30 met vier kleine deurtjes en een Mini Moke die helemaal geen deuren heeft. Voor 16.500 euro ben je de derde eigenaar. De motor is, volgens het informatieblad op de ruit, met 38.000 kilometer ‘goed ingereden’.

 

Net echt, maar nagemaakt: de vleugeldeur Mercedes-Benz 300SL.

Pyritz heeft meer Mercedessen in de aanbieding.

Deze Land-Rover is eigenlijk net iets té mooi opgeknapt. Zo strak in de lak heeft hij nooit gezeten.

De Mini pick-up heeft wat aanpassingen waarvan je moet houden. Rechts een Morris Minor cabriolet.

Vier minimale deurtjes geven toegang tot de Austin A30.

De Mini Moke heeft helemaal geen vaste deuren. Als het regent, kun je een soort tent opzetten.

Parkeerplaats
Inmiddels zijn we een uur verder. De werkplaatsen zijn op gang gekomen. De zoekende man heeft zijn contactpersoon gevonden of is onverrichter zake vertrokken. Hij is nergens meer te bekennen. In de tussentijd zijn nog twee bezoekers gearriveerd, duidelijk liefhebbers. Voor hun oude Ford Taunus 12M is vandaag plaats genoeg op de parkeerplaats. Een minstens zo opvallende Lotus Elan staat er zelfs wat verloren bij, net als een tractor van het merk Porsche. Die is het visitekaartje van Classic 911, één van de bedrijven in het complex. Restauratie, taxatie en verkoop van Klassische Fahrzeuge der Marke Porsche is het handelsmerk van de onderneming.
Restaurant Die Werkskantine heeft de deuren geopend. Het ziet er smaakvol uit. De moderne inrichting sluit aan op de klassieke uitstraling. Oud en nieuw zijn mooi gecombineerd. Zo sfeervol als het restaurant in het Meilenwerk in Düsseldorf is het echter niet. Daar heeft men er alles aan gedaan de autobeleving tot in de kleinste details door te voeren. Dit is ‘gewoon’ een keurige drink- en eetgelegenheid.
 

Werkplaatsen voor klassiekers maken deel uit van Klassikstadt.

Koetswerken worden geheel kaal gemaakt om van daaruit weer opgebouwd en aangekleed te worden.

Links restaurant Die Werkskantine, rechts vergaderaccomodatie. Publiciteitsfoto's op de website van Klassikstadt.

Porsche-specialist Classic 911 gebruikt een Porsche-tractor voor reclamedoeleinden.

Twee bezoekers met hun Ford Taunus 12M zijn vast liefhebbers.

Links de bijzondere wieldoppen van de auto, rechts het geheel metalen dashboard.

Een moderne klassieker: Lotus Elan Sprint, standaard in twee kleuren uitgevoerd.

Proefrit
Als we na bijna twee uur vertrekken staan er bij de klassieke Bentley twee mannen. Zo te zien een potentiële koper en de verkoper van Pyritz. Er komen handelaarsnummerplaten tevoorschijn. Ook met een klassieker wil je een proefrit maken voor je beslist. Zelfs als het om een museumstuk zou gaan. Mogelijk zijn we getuige van de opmaat tot een serieuze overeenkomst. Wellicht is een aankoop aanstaande en worden er straks goede zaken gedaan. Oude auto’s en een voormalige fabriek blijken als industrieel erfgoed goed te recyclen. Dat bewijst Klassikstadt. Met direct daaraan toegevoegd: het is big business! ■

 

De Bentley wordt klaargemaakt voor een proefrit. Als het tot zaken komt, is het big business!

Enkele weken later leert de website van Pyritz dat de Bentley inderdaad is verkocht. Voor hoeveel staat er niet bij. Het blijkt overigens een merkwaardige auto te zijn: hij lijkt op een Le Mans-Bentley van eind jaren twintig, maar werd in 1948 gebouwd op een onderstel van een Bentley MK VI. Sindsdien hebben kleine aanpassingen plaatsgevonden. Zo zijn de remmen tegenwoordig bekrachtigd. De motor is een V8 met een inhoud van 6,5 litre die ook in vliegtuigen is gebruikt en heeft een vermogen van 173pk. Met de auto is in de loop der jaren ongeveer 30.000 kilometer gereden.

 

Voor een alledaagse auto moet je hier niet zijn     Bezoekers aan Motorworld of Klassikstadt hebben veel interesse voor exotische of klassieke auto's. We gingen kijken in Keulen en Frankfurt.    november 2018