Klassikstadt
Frankfurt
Frankfurt (D)
●
Oude fabriek krijgt nieuwe bestemming
●
Handelswaar: klassieke auto's
●
Verkoop, onderhoud en stalling
●
Opvallend veel Britse klassiekers
●
Nagemaakte oude auto's
april 2011
Recycling van
industrieel erfgoed is big business
Berlijn, Düsseldorf en Stuttgart hebben hun
Meilenwerk, Frankfurt zet daar sinds eind 2010 Klassikstadt naast, een
miljoenenproject van private projectontwikkelaars. De formule is vergelijkbaar:
een historisch gebouw opnieuw gebruikt als plaats waar oude auto’s worden
opgeknapt, onderhouden, gestald, verhuurd en verkocht. Een plek waar
autoliefhebbers hun passie willen beleven en investeerders hun geld willen
terugverdienen en vermogen willen uitbreiden. Nostalgische gevoelens als
voedingsbodem voor goed zaken doen.
Klassikstadt is gehuisvest in een
oude fabriek die voor dit doel werd opgeknapt.
De auto staat nauwelijks geparkeerd
als een vertwijfelde man ons aanspreekt. Hij moet bij Automobile Meilensteine
zijn. Hij heeft het kantoor, verstopt in het monumentale gebouw, inmiddels
gevonden. Er is echter niemand. Er staan wel prachtige auto’s, bromt hij. Op
verschillende verdiepingen. Wat moet hij ermee? Met auto’s kun je niets
afspreken. Of wij hier bekend zijn. Nee, helaas. Klassikstadt is voor ons
minstens zo onbekend als voor hem. Daar moet nu juist op deze donderdagmorgen
verandering in komen. Zijn wanhoopswoorden klinken ons intussen als muziek in de
oren. Een gebouw met verdiepingen vol mooie auto’s! Dan zijn we niet voor niets
gekomen. We aarzelden even, want aan de buitenkant is daar niets van te zien. De
man gaat moedeloos verder op zoek. We zullen hem later nog een paar keer
tegenkomen.
De beide vleugels meten zestig
meter. Rechts de bescheiden ingang tot het complex.
De winkeltjes zijn nog dicht. De
enige activiteit is het schoonmaken van de vloer.
Schoon
Het ‘niemand’ klopt in letterlijke zin niet helemaal. Op het dak boven de ingang
zijn twee mannen aan het werk. Eén van hen vindt dat de voorjaarszon al zoveel
warmte geeft dat hij boven zijn werkbroek alleen een mouwloos zwart hemd draagt.
Binnen rijdt een schoonmaker onverstoorbaar met zijn bepaald niet fluisterstille
boenwagen door de gangen. Het is zijn taak de boel schoon te houden en dat doet
hij dan ook. Verder is er inderdaad niemand te zien of te horen. De op
autoliefhebbers gerichte winkeltjes zijn gesloten, werkplaatsen liggen er
verlaten bij en het restaurant opent pas om elf uur. In de hal en in de gangen
staan oude auto’s, alle soorten en maten, in smetteloze staat, onderdeel van een
wat zonderling stilleven.
We zijn in een paar opzichten te vroeg. Tien uur op een doordeweekse dag is niet
het tijdstip van massale toestroom van kijkers en kopers. Klassikstadt moet het
hebben van de weekeinden en speciale bijeenkomsten. Het officiële
liefhebbersseizoen is bovendien nog niet begonnen. Pas over een paar weken gaan
de winkeldeuren van het slot. Daarnaast is het bedrijfsverzamelgebouw nog jong
en pas een half jaar open. Nog niet alle beschikbare ruimte is in gebruik. Zo
schitteren de op de website aangekondigde dealers van luxe merken als Ferrari,
Maserati en Bentley (nog) door afwezigheid. De enige nieuwe exoten te midden van
de klassiekers zijn de Abarth-varianten van de Fiats 500 en Punto en een
knalgroene Artega.
 |
 |
De Abarth-dealer biedt zijn
nieuwste modellen aan en zet er een klassieke Abarth 500 naast.
Een wel heel kale presentatie van
de Artega: alleen een simpel uitklapwandje achter de auto.
Verbouwing
De formule van Klassikstadt is niet uniek. Verschillende andere Duitse steden
kennen vergelijkbare projecten. Meilenwerk met vestigingen in Berlijn,
Düsseldorf en Böblingen bij Stuttgart is het bekendst. Meestal vormt een oud
industrieel complex het uitgangspunt. Het krijgt na een grondige verbouwing een
nieuw doel. Hier is gekozen voor de fabriek die landbouwmachinefabrikant
Mayfahrt in 1910 liet neerzetten. Rode baksteen en sierlijke boogvormige
vensters bepalen het aanzicht. De gevel is meer dan honderd meter lang, de
vleugels meten elk zestig meter. Het gebouw heeft zonder noemenswaardige schade
twee wereldoorlogen doorstaan. Jarenlang was het eigendom van de overheid. Ooit
werden hier 50-Mark bankbiljetten gedrukt en uniformen voor de grensbewaking
opgeslagen. Daarna stond het jaren leeg. Een projectontwikkelaar kocht het
complex en investeerde meer dan tien miljoen in de nieuwe bestemming: een
Zentrum für Liebhaber klassischer Automobile, zoals de wervingsbrochure het
noemt. Komende jaren zullen uitmaken of het een goede investering is geweest.
 |
 |
Op drie verdiepingen staan
klassiekers van de meest uiteenlopende aard.
Wie genoeg geld meebrengt, heeft
een ruime keuze. De nadruk ligt op sportieve modellen.
De bovenste etage is ingericht
als stallingsruimte.
Abonnement
Het centrum omvat een variëteit aan bedrijven: verkopers en verhuurders van
klassiekers, werkplaatsen voor reparatie en onderhoud en tal van aanverwante
activiteiten. Automobile Meilensteine is één van de ondernemingen. Je zou
het een autotheek kunnen noemen, als variant op bibliotheek of videotheek.
Deelnemers betalen een abonnementsgeld en mogen daarvoor af en toe met één van
de achttien klassiekers rijden. Hoe meer je betaalt, hoe meer aanspraak je hebt.
Er zijn drie vormen van abonnement, in prijs variërend van 2000 tot 4500 euro
per jaar. Het aanbod loopt van een Mercedes 190SL tot aan een BMW Z1 en van een
Jaguar MKII tot een Rolls-Royce Silver Shadow. Deze constructie maakt het
mogelijk een klassieker van je dromen te rijden zonder er één te bezitten. Wel
de lusten, niet de lasten. Op het abonnementsgeld na dan, wel te verstaan.
Voor wie wel een eigen klassieker heeft, biedt Klassikstadt
stallingsmogelijkheden. De tweede verdieping is er speciaal voor ingeruimd. Voor
150 euro per maand kun je hier je dierbare bezit veilig neerzetten. Tussen de
pilaren zijn glazen wanden en deuren gemaakt. Bezoekers kunnen zo meegenieten.
Een enkeling heeft daar geen boodschap aan en trekt zijn gemotoriseerde
levensgezel een pyjama aan. Dat is nou jammer.
 |
Alfetta GTV, een BMW 3.0 CS en
een Ferrari: zelden zie je dergelijke modellen naast elkaar.
MG TD 1955 met speciaal koetswerk
van Bertone, gemaakt in opdracht van de Amerikaanse importeur Arnolt.
Duidelijke een Italiaanse
ontwerper die aan het werk is geweest.
Niet iedereen laat anderen
meegenieten van zijn of haar bezit. Jammer.
Naast de NSU Ro 80 is nog plaats.
Als je lust hebt in een grote
klus, is deze DKW de perfecte aanbieding.
De voorkant is nog in redelijke
staat...
Twee zogeheten young timers: een
Fiat 850 Special en Simca 1000.
Te koop: Goggomobil en Glas 1204.
Alleen jammer van die foeilelijke, onoriginele zwarte stootrubbers.
Een klassieke MG, een echte....
....en in een kantoor een Bentley,
maar dan als trapauto.
Jensen
De begane grond en eerste verdieping zijn in gebruik als expositieruimte van te
koop aangeboden klassiekers. Ze staan pronkend te wachten op hun nieuwe
eigenaar. Direct bij de ingang valt het oog op een exclusieve zwarte coupé, een
Jensen C-V8. Voor iets minder dan veertig mille ben je de nieuwe bezitter.
Onder de motorkap zit een achtcilinder motor van Chrysler, goed voor een top van meer dan 200
km/u. De Jensen was destijds een stuk duurder dan een E-Type, maar minder
kostbaar dan een Aston Martin. Het koetswerk is van kunststof, de deuren zijn van
aluminium. Tussen 1962 en 1966
zijn er in totaal 500 gemaakt. De uitvoering hier een Mark I, één van de 69 die
zijn gemaakt tussen oktober '62 en oktober '63. Dat is toch heel wat exclusiever dan een Porsche
of Mercedes! De vier koplampen zorgen voor een strenge uitstraling, maar de
chroomrand verhindert dat het agressief wordt. Niet iedereen was trouwens
gecharmeerd van het vooraanzicht toen de auto werd gepresenteerd.
Even verderop staat een replica van een klassieke Bentley van rond 1930. Wat die
moet kosten, blijft onduidelijk. Het prijskaartje vermeldt slechts ‘prijs op aanvraag’.
 |
Onder de trap staat weer eens heel wat anders dan een
Porsche of Mercedes.
Dit is een Jensen C-V8 Mark I,
snel en exclusief, met een Chrysler V8 onder de kap.
Voor iets minder dan 40.000 euro
kan de koop worden gesloten.
Een schitterend gelijnde
coupés van Alfa Romeo, door koetswerkbedrijf Touring gemaakt.
De klassieke Alfa-voorzijde is
onverwisselbaar.
Uitkomst
Eén van de beroemdste klassiekers aller tijden is de Mercedes-Benz 300SL met
vleugeldeuren uit de jaren vijftig. Velen zouden graag zo’n auto in hun garage
hebben staan. Veilingprijzen zijn echter astronomisch hoog. Handelaar Pyritz
biedt uitkomst: een 300SL voor maar 150.000 euro. Er staat bovendien slechts
14.000 kilometer op de teller. Het addertje wordt eerlijk onder het gras vandaan
gehaald: dit is een replica, in Amerika in 1989 gemaakt en voorzien van de
techniek van een Mercedes 280E. Omdat de auto stuurbekrachtiging heeft, is
rijden veel comfortabeler dan in een echte. Een prachtoplossing voor wie het met
originaliteit niet zo nauw neemt. Origineel is daarentegen wel de Land-Rover
ernaast. Het gaat om een versie van de eerste jaren. De auto is helemaal
opgeknapt en daar zit misschien ook wel de pijn. Hij glimt mooier dan een
Land-Rover in nieuwstaat ooit heeft gedaan. Twijfels zijn er ook bij een Mini
pick-up met uitgebouwde wielkasten en Cooper-grille. Pyritz hoopt er toch een
enthousiasteling voor te kunnen strikken. Opvallend is trouwens de aanwezigheid
van meer Engelse auto’s. Behalve klassieke Jaguars kom je die niet zoveel tegen
in Duitsland. We ontdekken een Morris Minor cabriolet, een Austin A30 met vier
kleine deurtjes en een Mini Moke die helemaal geen deuren heeft. Voor 16.500
euro ben je de derde eigenaar. De motor is, volgens het informatieblad op de
ruit, met 38.000 kilometer ‘goed ingereden’.
 |
 |
Net echt, maar nagemaakt: de
vleugeldeur Mercedes-Benz 300SL.
Pyritz heeft meer Mercedessen in
de aanbieding.
Deze Land-Rover is eigenlijk net
iets té mooi opgeknapt. Zo strak in de lak heeft hij nooit gezeten.
De Mini pick-up heeft wat
aanpassingen waarvan je moet houden. Rechts een Morris Minor cabriolet.
Vier minimale deurtjes geven
toegang tot de Austin A30.
De Mini Moke heeft helemaal geen
vaste deuren. Als het regent, kun je een soort tent opzetten.
Parkeerplaats
Inmiddels zijn we een uur verder. De werkplaatsen zijn op gang gekomen. De
zoekende man heeft zijn contactpersoon gevonden of is onverrichter zake
vertrokken. Hij is nergens meer te bekennen. In de tussentijd zijn nog twee
bezoekers gearriveerd, duidelijk liefhebbers. Voor hun oude Ford Taunus 12M is
vandaag plaats genoeg op de parkeerplaats. Een minstens zo opvallende Lotus Elan
staat er zelfs wat verloren bij, net als een tractor van het merk Porsche. Die
is het visitekaartje van Classic 911, één van de bedrijven in het complex.
Restauratie, taxatie en verkoop van Klassische Fahrzeuge der Marke Porsche is
het handelsmerk van de onderneming.
Restaurant Die Werkskantine heeft de deuren geopend. Het ziet er smaakvol
uit. De moderne inrichting sluit aan op de klassieke uitstraling. Oud en nieuw
zijn mooi gecombineerd. Zo sfeervol als het restaurant in het Meilenwerk in
Düsseldorf is het echter niet. Daar heeft men er alles aan gedaan de
autobeleving tot in de kleinste details door te voeren. Dit is ‘gewoon’ een
keurige drink- en eetgelegenheid.
 |
 |
Werkplaatsen voor klassiekers
maken deel uit van Klassikstadt.
Koetswerken worden geheel kaal
gemaakt om van daaruit weer opgebouwd en aangekleed te worden.
Links restaurant Die Werkskantine,
rechts vergaderaccomodatie. Publiciteitsfoto's op de website van Klassikstadt.
Porsche-specialist Classic 911
gebruikt een Porsche-tractor voor reclamedoeleinden.
Twee bezoekers met hun Ford
Taunus 12M zijn vast liefhebbers.
Links de bijzondere wieldoppen
van de auto, rechts het geheel metalen dashboard.
Een moderne klassieker: Lotus
Elan Sprint, standaard in twee kleuren uitgevoerd.
Proefrit
Als we na bijna twee uur vertrekken staan er bij de klassieke Bentley twee
mannen. Zo te zien een potentiële koper en de verkoper van Pyritz. Er komen
handelaarsnummerplaten tevoorschijn. Ook met een klassieker wil je een proefrit
maken voor je beslist. Zelfs als het om een museumstuk zou gaan. Mogelijk zijn
we getuige van de opmaat tot een serieuze overeenkomst. Wellicht is een aankoop
aanstaande en worden er straks goede zaken gedaan. Oude auto’s en een voormalige
fabriek blijken als industrieel erfgoed goed te recyclen. Dat bewijst
Klassikstadt. Met direct daaraan toegevoegd: het is big business!
■
De Bentley wordt klaargemaakt
voor een proefrit. Als het tot zaken komt, is het big business!
Enkele weken later leert de website
van Pyritz dat de Bentley inderdaad is verkocht. Voor hoeveel staat er niet bij.
Het blijkt overigens een merkwaardige auto te zijn: hij lijkt op een Le
Mans-Bentley van eind jaren twintig, maar werd in 1948 gebouwd op een onderstel
van een Bentley MK VI. Sindsdien hebben kleine aanpassingen plaatsgevonden. Zo
zijn de remmen tegenwoordig bekrachtigd. De motor is een V8 met een inhoud van
6,5 litre die ook in vliegtuigen is gebruikt en heeft een vermogen van 173pk.
Met de auto is in de loop der jaren ongeveer 30.000 kilometer gereden.
|