Volvo-Experience
Baarn (NL)
●
Bijeenkomst naoorlogse Volvo's
●
Liefhebbers onder elkaar
●
Van Kattenrug tot V40 Cross Country
●
Enkele unieke modellen
●
Natuurlijke omgeving
juni 2014
|
|
Ontspannen bomen over Volvo's
Ondernemer, bomenkenner, Volvo-liefhebber en -verzamelaar Hans Blokzijl
organiseerde op zondag 22 juni 2014 een bijeenkomst rond zijn favoriete merk in
zijn Bomencentrum in Baarn. Bijzondere en alledaagse naoorlogse klassiekers,
aangevuld met enkele unieke modellen en actuele typen maakten er hun opwachting.
Dat alles in een schitterende natuurlijke omgeving.
 |
Een kwartier nadat de poorten zijn opengegaan, is de parkeerplaats al
bijna vol. Er staan louter Volvo’s. Bezoekers met een ander automerk
zijn weliswaar welkom, maar moeten hun vierwieler een eindje verderop
zetten om met een shuttlebus verder te gaan. Het is maar de vraag wat
sneller is. De stoet Zweedse modellen verstopt de provinciale weg bij
het toegangshek. Wat doet het ertoe? Iedereen komt hier met een goed
humeur naar toe. Het lijkt erop dat organisator Hans Blokzijl niet op
zo’n grote belangstelling had gerekend. Aan het begin van de dag weet
hij nog niet dat er bijna 1500 mensen op zijn Volvo Experience zullen
afkomen, anderhalf tot twee keer meer dan was voorzien. En dat terwijl
op hetzelfde moment in Apeldoorn het grootse tweejaarlijks Concours
d’Elegance wordt gehouden. De universele autoliefhebber moet kiezen,
voor de Volvo-aanhangers is Baarn de vanzelfsprekende plaats van
bestemming. Het merk heeft van oudsher een trouwe klantenkring.
 |
 |
Plaats van handeling: het Bomencentrum in Baarn.
Groene Paviljoen
Het weer is goed. De zon laat zich af en toe verjagen door een wolk. Die
houdt het vocht echter gelukkig voor zichzelf. De sfeer is opperbest. De
omgeving draagt daar zeker aan bij. Mooier dan zo’n decor van bijzondere
bomen, struiken en planten is nauwelijks mogelijk. Het Groene Paviljoen
is het stralend middelpunt. Overal op het terrein staan Volvo’s. De hal
met Blokzijls Swedish Collection is vandaag open voor publiek. Omdat we
daar al eerder op bezoek waren, gaat onze aandacht vandaag vooral uit
naar de auto’s van anderen. Op de door exclusieve bomen gescheiden
parkeerplaatsen staan ze per soort en type gerangschikt, de
Kattenruggen, de Amazones, de 140/160-modellen, de 200’s, de
700/900-serie, de R-uitvoeringen, de Limburgse Volvo’s, de Bertones en
nog wat andere categorieën.
 |
Het Groene Paviljoen als stralend middelpunt van het Bomencentrum.
Zevenzitter
Een bijeenkomst van Blokzijl zonder exclusieve Volvo’s is als de zee
zonder water. Als aanvulling op zijn eigen buitenbeentjes heeft hij
verschillende andere verrassende modellen in Baarn weten te krijgen. Zo
zien we direct na binnenkomst een zesdeurs 760 Estate uit 1988. Het
Zweedse koetswerkbedrijf Nilsson heeft er twee gebouwd. Mooi? Nou nee.
Bijzonder? Wis en waarachtig. Wat een gevaarte. Er zijn drie zitrijen.
Achter de normale voorstoelen staan er nog twee. Op de derde rij is een
bank. Een riante zevenzitter dus. Wie ooit de opdrachtgever voor deze
ombouw is geweest, weten we niet. Waar hij heeft gereden evenmin. In elk
geval aan de linkerkant van de weg, want de auto heeft een rechts stuur.
De stationcar is nu eigendom van autobedrijf Schmidt in Gemert,
gespecialiseerd in exclusieve Volvo’s. Hij is niet te koop. Een
tweelingmodel wel, even lang, maar in het zwart en in minder goede
staat. De prijs is 9500 euro. Voor wie goedkoper uit wil zijn en
tevreden is met iets gewoners, heeft Blokzijl een 780 in de aanbieding,
de Zweeds-Italiaanse coupé uit het huis van Bertone. De prijs is
toepasselijk: 7800 euro. De man ten voeten uit, altijd met een knipoog.
 |
Van deze zesdeurs 760 Estate zijn er door Nilsson maar twee gemaakt.
 |
Twee leden van de uitgebreide Volvo stationcarfamilie, de V70 en Duett.
Onmiskenbaar
Wie Volvo zegt, zegt sinds jaar en dag ook stationcar. De V70 is
uitgegroeid tot een icoon. De stationcarlegende begon ooit met de Duett.
De twee staan hier gebroederlijk opgesteld als representanten van de
hele familie. Een paar decennia scheidt ze. In niets lijken ze op
elkaar, behalve dat het onmiskenbaar Volvo’s zijn. Dat gaat natuurlijk
ook op voor de gewone Kattenrug, de 444 en 544, alsmede de latere
140/240-reeks en de daarvan afgeleide 160/260 zescilinders. Een aantal
strijdt om de prijs van de dag. Een vakkundige jury, met onder meer
Carros-hoofdredacteur Carlo Brantsen, bekijkt ze stuk voor stuk. De
vraag is: wat is het criterium? Algehele conditie? Originaliteit?
Perfectie van restauratie? Een piekfijn gerestaureerde rode 544 is bijna
mooier dan nieuw. Een Amazon-stationcar ziet er knap uit, maar is verre
van origineel met zijn verlaagde onderstel, sportvelgen, voorspoiler en
mistlampen in XXL-formaat. Een Amerikaanse 264 (met van die kleine
dubbele koplampen) is om door een ringetje te halen, maar die wielen…
Niet bepaald onze smaak. Ga daar maar eens uit kiezen. De jury heeft er
een hele kluif aan.
 |
 |
Met een wel heel erg groot landenschildje beklemtoont de eigenaar dat Volvo uit Zweden komt.
 |
 |
Kattenruggen, heten ze in kennerskringen, de 544 (links) en diens voorganger de 444.
 |
 |
De Duett, de stationcaruitvoering met twee achterdeuren.
 |
De PV831 uit 1955 was in Zweden een populaire taxi in de jaren zestig.
 |
 |
In het bumpersierstuk is het Volvo-beeldmerk verwerkt.
 |
Een Amazon Stationcar, maar wel eentje die op vele fronten is aangepast.
 |
Volvo 144 uit 1971, maar zonder de gebruikelijke zwarte grille en koplampomlijstingen.
 |
 |
Een Amerikaanse 264. Passen dergelijke velgen nou echt bij zo'n Volvo?
 |
Een Volvo 264TE, in het verleden het voertuig van de DDR-regeringstop. In Italië gemaakt bij Bertone.
 |
 |
Coupés uit het huis Bertone, Volvo's in Italië gemaakt: de 262C (hier in Amerikaanse uitvoering) en 780.
 |
Een S90 in het groen, geheel passend in de omgeving.
 |
De voorzijde van dit model onderging een aantal keren een facelift en werd steeds afgeronder.
 |
 |
Ook Volvo's zijn er in opvallende kleuren. Links uit de R-serie, rechts een C70.
The Saint
Tot de meest begeerde en opmerkelijke Volvo’s behoren de 1800’s. “De
auto van James Bond”, horen we verschillende keren om ons heen. Fout,
maar een verklaarbare vergissing. De 1800 werd populair in de
televisieserie The Saint, met in de hoofdrol Roger Moore, de Britse
acteur die ook furore maakte als filmheld James Bond. De beeldbuis-Volvo
had op het witte doek echter plaatsgemaakt voor een Aston Martin.
(Overigens ook een liefde van Blokzijl, maar op deze dag nadrukkelijk
afwezig.) Eén van de aanwezigen weet te vertellen dat Roger Moore de
auto uit de serie zelf heeft gehouden en nog bezit. Geen idee of het
klopt. Over de oudste 1800 van de show, een lichtgele, bestaat geen
misverstand. Die speelt een thuiswedstrijd en behoort tot de Swedish
Collection van de organisator. Kenmerkend voor de vroege versies is de
doorgetrokken chroomstrip op de flanken. Latere modellen hadden dat
niet. Aan de overkant van het pad staat de ES, de opvallende combinatie
van sportwagen en stationcar, inspirator voor de latere 480ES en C30.
 |
 |
Een vroege 1800, nog met een doorlopende sierstrip met knik.
 |
 |
Mogelijk één van de begeerlijkste modellen van het merk, de 1800S.
 |
De 1800ES, combinatie van sportwagen en stationcar.
Cabrio
De sportieve en destijds innovatieve 480ES, in het Brabantse Helmond
ontworpen en in het Limburgse Born gemaakt, is natuurlijk ook van de
partij. Er staan verschillende exemplaren, waaronder een zwarte uit de
voorserie. Het meest bijzonder is de Cabrio. Van een kleine serie van
zo’n dertig stuks zijn er nog maar drie over. Het Volvo-museum in
Gotenburg bezit de andere twee exemplaren. De eigenaar weet te vertellen
dat Volvo alles in kannen en kruiken had voor de introductie toen het
carrosseriebedrijf dat deze modellen bouwde, failliet ging. Naarstig
werd gezocht naar een alternatief. Het bleek echter niet mogelijk de
productie tijdig en tegen de gewenste kosten elders opnieuw te starten.
De 480 Turbo Cabrio kwam daarom nooit in de showroom. Op drie na werden
alle cabrio’s vernietigd.
 |
 |
Een 480ES uit de voorserie. Met een knipoog naar Ferrari een (niet origineel) extra beeldmerk op de neus.
 |
 |
Van de 480 Cabrio bestaan er nog maar drie. Dit is de enige buiten Zweden.
 |
Jammer dat de auto nooit in productie is gegaan.
Achterklep
Minder spectaculair - voor de specialist niettemin interessant - zijn in
de categorie “Born in Born” een 340 Van en een 440 met gewijzigde
achterklep. Een Belgisch bedrijf maakte van de reguliere vijfde deur een
opzetstuk waardoor de hatchback een soort stationcar werd. Volvo had
zo’n model immers niet in het programma. Een succes werd het niet.
Daarvoor was de oplossing toch een lapmiddel. Bijna was deze 440 voor
altijd verloren gegaan. De nog jonge bezitter met gevoel voor
autohistorie redde ‘m van een laatste gang naar de sloop. Als medewerker
van een garagebedrijf vroeg hij een collega de auto en klep te voorzien
van zwarte plakfolie bij de ramen. Zo komt de achterkant minder zwaar
over.
Blokzijl heeft trouwens nog veel raarder vogels naar zijn tuin weten te
lokken. Een 850-autotransporter draagt een 850 op zijn rug als twee
kinderen die cowboytje spelen waarbij de een het paard en de ander de
cowboy is. Het gevaarte is extreem lang. Daarbij valt zelfs de
uitgerekte begrafenisauto – hij past maar net in het parkeervak - in het
niet. De antracietkleurige lange S80 heeft een gigantisch dak. Daar zijn
heel wat metertjes zwart vinyl in gaan zitten.
 |
 |
De Van was een 345 zonder achterbank en zonder achterste zijruiten.
 |
Een Volvo 440. Van een afstandje lijkt het net een Estate.
 |
 |
Een Belgische klep maakte van een hatchback een soort stationcar.
 |
Cowboytje spelen: de een neemt de ander op de rug.
 |
 |
De begrafenisauto is zo lang dat de parkeerplaats (bijna) te kort is.
 |
 |
Een 740CL, een eigen creatie van Blokzijl, de rijdende bloembak.
Politie
Hans Blokzijls creativiteit en relatiemanagement is bewonderenswaardig.
Hij heeft de politie zo ver gekregen met hun Volvo’s, speurhonden en
volledige uitrusting naar zijn manifestatie te komen. Er is veel
belangstelling voor. De agenten presenteren met trots de uitrusting
waarmee ze op pad gaan om de misdaad te bestrijden en de bevolking te
helpen. De honden achter in de donkerblauwe Estates blaffen hun
partijtje mee. Zelfs de Britse politie is aanwezig. De brigadier zit in
zijn uniform achter het stuur. Hoe krijg je die Engelsen zo ver hier
naar toe te komen? De opmerkzame bezoeker met een speurdersinstinct
krijgt al gauw argwaan bij de nummerborden. Achter de Britse platen
zitten Nederlandse. De Police-Volvo is niet uit het Westen komen
rijden, vanaf de overkant van de Noordzee, maar uit het Oosten, van
vlakbij de Duitse grens. Een liefhebber heeft een tweedehands Engelse
politiewagen op de kop getikt en die vervolgens in originele staat
hersteld. Hij heeft kunnen achterhalen dat de auto ooit in Manchester
dienst deed.
 |
Zelfs uit Engeland is men naar Baarn gekomen, lijkt het....
Enthousiast
Het plaatselijke politiecorps was zo enthousiast toen ze hoorden van het
project, dat ze alle medewerking gaven. Niet alleen was er hulp bij de
juiste striping, de nieuwe eigenaar kreeg ook de halve inrichting
mee naar huis. De waarschuwingsborden en pylonen zijn dus honderd
procent origineel. Zelfs de lichtbak op het dak komt uit het magazijn
van de Manchester politie. Omdat een particulier in Nederland niet met
een blauw zwaailicht mag rijden, zitten er witte lampen in. Mag je
eigenlijk wel met zo’n ding over straat? “In Engeland moet het woord
Police worden afgeplakt”, weet de als politiebrigadier verklede
hobbyist te vertellen, “in Nederland is er geen wet die het rijden met
een buitenlandse politieauto verbiedt”. Toch leidt zijn auto soms tot
komische verwarringen. Als hij op pad gaat, ziet hij in de
achteruitkijkspiegel dat met name de Duitsers zich opeens keurig aan de
maximumsnelheid houden. Ze hebben niet in de gaten dat hier niet de
Nederlandse politie patrouilleert maar een Volvo-adept zijn lieveling
aan het uitlaten is.
 |
 |
Nederlandse hulpverleners in Zweeds tenue. De politieauto is origineel en doet dagelijks dienst.
 |
Op de foto hoor je niet de honden blaffen...
 |
 |
Blokzijl geeft commentaar voor zijn eigen videojournaal.
Videoverslag
Met een groene elektrische scooter zoeft de organisator over het terrein
van het Bomencentrum. Her en der voert hij met een gast een vraaggesprek
voor een eigen videoverslag over deze dag. Intussen staan mensen bij de
expositie van een kunstenares, voor het Groene Paviljoen, de sculpturen
te bewonderen. Anderen laten zich informeren over alle snufjes van de
nieuwste Volvo-modellen. Een schilder maakt niet alleen portretten van
mensen, maar vereeuwigt ook rollende Zweden op het linnen. Bij de
snackbarauto is een Zweedse hotdog te koop, maar ook een broodje gezond.
Beide passen bij het publiek dat hier vandaag naar toe is gekomen. Geen
uitzinnigheid, geen opschepperij, liever gedegen dan super modieus.
Duitse en Italiaanse merken trekken een heel ander publiek. Er wordt
ontspannen geboomd over auto’s en andere belangrijke zaken in het leven.
Precies zoals Hans Blokzijl het heeft bedoeld.
■
 |
 |
De nieuwste modellen van Volvo stonden keurig in het gelid.
 |
 |
De moderne V40 en de klassieker gelijnde V70, hier in Cross Country-uitvoering.
 |
Voor elk wat wils tijdens de Volvo Experience 2014.
 |
Voor de kunstliefhebbers was er een aanbod aan sculpturen.
 |
Tekenaar van portretten en Volvo's.
 |
Het Groene Paviljoen met vijver.
 |
Een lange limousine, ooit in gebruik bij het Zweedse Koningshuis: de twee werelden van Hans Blokzijl verbonden.
Zie ook verslagen van:
► Bezoek aan de Swedish Collection maart 2011
► Open Huis bij Swedish Collection december 2013